Myrthes serie: Emigratie naar Jeddah bracht mij juist meer vrijheden.

Leven met beperkingen is niet gemakkelijk en vraagt een constante flexibiliteit en aanpassingsvermogen. Wij besloten er zo positief mogelijk mee om te gaan en zoveel mogelijk dingen wel te doen, alleen altijd aangepast.

“Altijd kijken wat er wel kon, werd ons levensmotto. “

Dus maakten we toch die verre reis, ook al konden we weinig doen op een dag. We besloten toch feestelijk te trouwen, maar deden dat intiem in het buitenland. We werden professionals in het vinden van oplossingen voor problemen: we kochten steeds betere zonnebrillen, ik ging de deur niet uit zonder eentje op mijn neus. Ik droeg een sjaal dag en nacht, dat hielp tegen de nekpijn. We kochten een speciale fiets zodat ik toch kon genieten van het fietsen met onze dochters. We kochten als auto zelfs een smart, door de automaat en het kleine formaat werd het rijden iets gemakkelijker. Altijd kijken wat er wel kon, werd ons levensmotto.

In België werd ik serieuzer genomen

We merkten ook dat een emigratie soms een onverwacht voordeel kon hebben. Bijvoorbeeld een ander zorgsysteem. Zo bleek dat mijn klachten in België veel serieuzer werden genomen dan in Nederland. Ik kreeg eindelijk een MRI en kreeg ook een doorverwijzing naar een speciale pijnkliniek. Daar kreeg ik enorm goede hulp, Ik kreeg medicatie die 90% van de pijn deed verdwijnen en ze ontdekten dat ik evenwichtsproblemen had. Toen ik ook daar pillen voor ging slikken kreeg ik in een keer een soort van een leven terug.

Een warm klimaat voor mijn klachten

Nadat ik de afgelopen jaren heel ver was gegaan en mijn lichaam meerdere keren had aangeven dat het zo niet ging was in België ook het besef gekomen dat we andere keuzes moesten maken. Daarom besloten we te gaan zoeken naar een baan voor mijn man in het Midden Oosten. En misschien was deze emigratie wel de grootste aanpassing van ons leven door mijn klachten. We waren erachter gekomen dat mijn pijn altijd toenam in de winter en ik veel minder last had als we eens in een warm land op vakantie waren of toen we een jaar in Portugal woonden.

We waren ervan overtuigd dat een warm land een positieve uitwerking op mijn pijnklachten moest hebben. Ook wisten we dat een nanny in huis een enorm positieve uitwerking zou kunnen hebben. Toen we in België woonden deed mijn man alles; werken en als hij vrij was, deed hij boodschappen en kookte voor de hele week. Hij nam het hele huishouden en zoveel mogelijk de zorg voor onze dochter over. Een nanny zou dit allemaal kunnen overnemen waardoor hij ook weer eens echt vrij zou zijn.

“Ik kocht een Abaya en we verhuisden naar Jeddah.

Toch was het even lastig toen er een baan voorbij kwam in Saoedi Arabië. Want dat was wel even wat anders dan Dubai! Mijn eerste reactie was dan ook: ‘Dat ga ik echt niet doen!’ Maar een weekend goed nadenken leverde een genuanceerder beeld op. Want een betere kwaliteit van leven voor het hele gezin, dat was toch bijna alles waard? En dus zag ik het als een mooi avontuur, ik kocht een Abaya en we verhuisden naar Jeddah.

Ik kreeg juist meer vrijheden

En daar gebeurde inderdaad wat we gehoopt hadden. In plaats van alle beperktheden van het land te voelen werd ik alleen maar blij van de nieuwe ‘vrijheden’ die wij kregen. De pijn verdween eigenlijk meteen naar de achtergrond en het eerste weekend vrij konden we met zijn allen naar het strand. Wat een geluksmomentje, voor het eerst weer eens wat leuks kunnen doen als gezin, dat was zoveel waard!

En ik kreeg er zelfs lol in om een mooie abaya uit te zoeken op de souk en dat ik niet mocht rijden vond ik helemaal niet erg. Dat bleef voor mij toch vreselijk moeilijk en vermoeiend. En zo zie je dat iedereen zijn situatie persoonlijk is en daardoor zelfs onlogische keuzes heel goed kunnen uitpakken.

En ook al besloten we bewust na drie jaar te verhuizen naar Qatar we hebben nooit spijt gehad van onze keuze voor Saoedi Arabië. Het bracht ons inderdaad een enorme verbetering van kwaliteit van leven. Het was een geweldig avontuur die ik nooit had willen missen!

LEES HIER:
DEEL 1 HOE HET ALLEMAAL BEGON
DEEL 2: TENENKROMMENDE UITSPRAKEN VAN ARTSEN

EN LEES HIER VERDER: DEEL 4: HOE EEN BLOG MIJN LEVEN VERANDERDE

————————————————————————————————–

Een post concussion disorder is de term voor de klachten die patiënten houden als ze niet goed herstellen van een hersenschudding. De klachten zijn enorm divers en het verschilt erg per patiënt, maar de gevolgen zijn vaak heftig. Het is heel lastig om een compleet beeld van mijn klachten te geven, maar dit is een kleine illustratie.

Bij mij persoonlijk betekende het de eerste jaren dat ik bijv. hoofdpijn had alsof mijn schedel openbarstte, met een zonnebril op mijn hoofd en de gordijnen dicht binnen in huis rondliep, het bijna onhoorbare geluid van een koelkast of computer door merg en been ging, ik me moest stabiliseren aan meubels als ik opstond omdat ik zo duizelig was en dat ik niet ging eten en drinken als het niet naast me klaar stond omdat het teveel moeite kostte om het te maken of op te halen.

Ik heb ook een aantal jaren enorm heftige chronische pijn gehad die ervoor zorgde dat ik de meeste dagen met ondraaglijke pijn in bed lag. Uiteindelijk is de intensiteit van de klachten afgenomen door de tijd en het aanpassen van mijn leven. De klachten die na dertien jaar nog altijd aanwezig waren was ten eerste een chronische vermoeidheid. Ik was altijd elke dag super moe, van opstaan tot naar bed gaan, alles kostte te veel moeite en zonder middagslaapje kon ik sowieso de dag niet doorkomen. Daarnaast was ik altijd snel duizelig, ondanks mijn dagelijkse medicatie daarvoor.

Verder had ik heel veel moeite met cognitieve taken, ik kon niks organiseren, ik kon niet koken, ik kon geen boodschappen doen, ik had heel veel moeite met rijden, ik kon niet rekenen en alles was heel snel teveel. Ik kon gelukkig soms over mijn grenzen heen gaan, omdat mijn adrenaline het dan overnam. Zo kon ik toch een leven hebben en aan activiteiten meedoen, maar achteraf kreeg ik altijd een ‘rekening’ gepresenteerd in de vorm van dagen/ weken in bed.