Mirjam uit Portugal: “Het geluid van de natuur nemen we nooit meer voor lief.”

Er was nog geen wolkje aan de lucht en het virus was een ‘ver-van-ons-bed-show’. Toen, niet wetende wat ons te wachten stond, genoten we van datgene wat straks niemand meer voor lief neemt: de natuur.

Mijn vriend en ik bezochten op een zonnige lentedag het plaatsje São Jacinto. Zee, rivier, duinen en vegetatie: dit is hier allemaal aanwezig. Natuurliefhebbers en rustzoekers kunnen hun hart ophalen. Schrijf deze plaats op je bucket-list voor als je straks meer vrij mag ronddwalen!

Het stille water

São Jacinto is omgeven door water. Aan de ene kant is er de rivier, aan de andere kant de zee.
Op de weg ernaartoe (een uurtje onder Porto) rijd je aan de rivierkant: Ria de Aveiro. De naam verklapt al dat Aveiro hier niet ver vandaan ligt. Per boot kan je dan ook naar dit stadje of andersom.

Kilometers lang houdt dit stille water ons gezelschap. Het geeft bijna een verdoofd gevoel in mijn oren als ik ernaar kijk. Stilleven met af en toe wat vogels. Bijna gearriveerd verwelkomen kleurrijke bootjes ons.

Het is dat we hier zijn uitgenodigd bij vrienden in een huisje, anders hadden we de schoonheid van deze plaats niet ontdekt. Daar waar je het niet verwacht, vind je soms juist verrassingen. En dat geldt ook voor São Jacinto. Een groot centrum met levendigheid kun je hier bijvoorbeeld wel schudden. Voor je het weet rijd je deze plaats zo weer uit en ga je voorbij aan een must see!

Op pad met de locals

Het leuke is dan ook dat locals altijd de beste plekjes weten. Onze vrienden nemen ons mee op pad naar zo´n plek.

We parkeren bij het beschermde natuurgebied: ‘Reserva Natural das Dunas de São Jacinto’.
Dit is het startpunt voor een heerlijke wandeling in de stille, ongerepte natuur. Deze wandeling brengt ons in zo’n 40 minuten naar de zee; de andere ‘natte kant’ van São Jacinto.

We lopen door een gebied vol dennenbomen, acacia’s en heel veel ander groen. Terwijl worden we begeleid door de zonnestralen die erdoorheen schijnen, het geluid van vogels en hier en daar geritsel. Er is een uitkijkpunt waar je bijzondere vogels kunt spotten en waar je dan ook even je mond dicht moet houden. Ook hier ervaar ik een soort verdoofd gevoel in mijn oren: die van stilte terwijl de natuur spreekt.

Prachtige vergezichten

Op een gegeven moment komen we uit op een houten looppad dat ons naar de zee leidt. Dit geeft prachtige vergezichten op de zandduinen en het water. Eenmaal aangekomen aanschouwen we dit van dichtbij. Het wit van de duinen lijkt extra opgelicht door de zon en de zee lijkt zich aan de stilte aan te passen van het strand. Omdat dit beschermd natuurgebied is, mogen we niet op het strand vertoeven. Dit betekent ook dat we uitkijken op een onontgonnen gebied waar de mens het eens niet voor het zeggen heeft. De zonsondergang maakt het plaatje nog wat mooier en vertelt ons dat het tijd is om terug te keren voor het helemaal donker wordt. We komen nauwelijks mensen tegen. Dit reservaat vraagt om aandacht voor wat zij je laat zien en laat je stilstaan bij wat de natuur je biedt.

Wil je straks -wanneer Corona is opgerot- weer ervaren hoe het is om weg te zijn van herrie en drukte in je leven? Zoek dan de natuur op en als het even kan die in São Jacinto! Vergeet dan niet om stil te zijn en te luisteren naar wat de natuur jou vertelt.

BOEK JOUW REIS NAAR PORTUGAL EN GENIET VAN AL HET MOOIS WAT HET LAND TE BIEDEN HEEFT! OF WIL JE ER NET ALS MIRJAM EIGENLIJK WEL WONEN EN WERKEN? GA DAN EENS OP ZOEK NAAR VACATURES IN PORTUGAL. MISSCHIEN ZIT ER IETS VOOR JE BIJ.