Joanne heeft geen kinderen: “Voor mij geen Moederdag”

Kinderloos zijn is een stil verdriet dat er altijd is omdat het zoveel breder is dan moeder worden en zijn. Het komt terug in verschillende levensfasen: wat als je vriendinnen moeder worden en op een dag oma? Of hun kinderen trouwen en zij worden schoonmoeder? Of je eigen moeder overlijdt. Ingrijpende momenten waarin je je enorm eenzaam en onbegrepen kunt voelen. Kinderloosheid is in Nederland misschien redelijk geaccepteerd, maar in heel veel andere landen veel minder. Soms zelfs taboe.

Wat is de impact van (ongewenste) kinderloosheid als je in het buitenland woont of hebt gewoond? Neem bijvoorbeeld Moederdag. Het is alweer even achter de rug, maar de maand mei heeft voor veel vrouwen een bittere kant. Een rouwrandje. Ook voor Joanne in Israël, ze is ongewenst kinderloos en voor de Wereldwijven schreef ze haar gevoelens op. 

Hoeveel kinderen?

Toen ik nog in Nederland woonde, was ik wel bezig met mijn niet-moeder zijn, maar niet heel intens. In Nederland is het ook niet helemaal ongewoon dat vrouwen bewust kiezen om geen kinderen te krijgen. In Israël daarentegen bestaat dat bijna niet. Israël is een echt familieland, een kinderland. Het krijgen van kinderen is het voortbrengen van generaties en hoort bij de religie en de cultuur van dit land. Kinderen zijn vaak ook onderwerp van het gesprek en ik krijg er dus geregeld mee te maken.

Tijdens ontmoetingen met nieuwe mensen, en dat kan een taxichauffeur zijn, maar ook als ik iemand moet interviewen voor mijn werk. Eén van de eerste vragen die mij vaak gesteld wordt is: “hoeveel kinderen heb je?” Sinds ik in Israël woon, is het een wond die vrijwel dagelijks even wordt aangeraakt. Nee, ik ben niet zielig en ik heb een goed leven waar ik dankbaar voor ben, maar ‘het’ is er altijd.    

Al weken Moederdag

Zo is het al weken voorafgaand aan de dag zelf, Moederdag. Ook in Israël. In de kranten, op internet, op de televisie, en ook in de winkels. Hoe verwen je je moeder zo veel mogelijk? Hoe laat je haar zien hoeveel je van haar houdt? Hoe leg je haar in liefdevolle watten? Eén dag in het jaar gaat de commercie los op het moederschap. Op slinkse en sluwe wijze worden kinderen, jong en oud, gemanipuleerd in hun koopgedrag. De enorme belangrijkheid van deze dag wordt ook benadrukt door de manier waarop je in het Nederlands Moederdag officieel schrijft: met een hoofdletter M. 

Ik ben ongewenst kinderloos. In de Nederlandse taal besta ik officieel niet, behalve met deze afschuwelijk samengestelde omschrijving: ‘ongewenst kinderloos’. Omdat ik nooit zwanger ben geraakt, ben ik een grammaticale paria in de samenleving. De consequentie is meedogenloos: voor mij geen Moederdag.

Ik zoek het woord ‘moeder’ op in Van Dale. De eerste beschrijving van het woord luidt: ‘Vrouw in relatie tot het kind dat, of de kinderen die, zij gebaard of geadopteerd heeft.’ Vervolgens volgt een veelheid van andere omschrijvingen die mij niet blij maken, maar bij één van de laatste fleur ik op. ‘Vrouw die als een Moeder zorgt.’ Dat ben ik! Een vrouw die altijd zorgzaam voor iedereen om haar heen is, of ik ze nu wel of niet goed ken. Volgens deze omschrijving voldoe ik dus aan de omschrijving ‘moeder’.

Mijn Moederdag-rechten

Dat gaat een belangrijke verandering in mijn leven worden en eindelijk kan ik mijn Moederdag-rechten gaan opeisen. Misschien zelfs wel die van de laatste tig jaren. Dat worden veel cadeaus. Ik raak er opgewonden van. Maar hoe ga ik het wereldkundig maken? Wie laat ik het weten? Het is bijna 8 mei, er is niet veel tijd meer. Mijn hersenen maken overuren. Zal ik bellen met de parfumeriezaak in de stad waar ik woon? Of schrijf ik een brief naar een grote krant? Wie bericht ik over dit breaking news. Dan schrik ik wakker. De koude realiteit. 

Stel dat het me lukt om iedereen, echt iedereen te informeren dat er een misverstand is en ook een vrouw zonder kinderen volgens Van Dale een moeder is. Wie koopt er dan een Moederdag presentje voor mij?

Ongewenst kinderloos. Het is zo ongelofelijk shit.

Ik heb een wild voorstel. Wat als we het voortaan niet meer Moederdag, maar een Moederlijke (met een hoofdletter) dag noemen. Dan kunnen alle vrouwen eraan meedoen. En als we dan toch bezig zijn, dan veranderen we ook Vaderdag in Vaderlijke dag`(uiteraard ook met een hoofdletter), want er zijn ook veel mannen in eenzelfde positie. En de cadeautjes? Ach daar hebben we het nog wel eens over.

Eerder publiceerden we andere verhalen over ongewenst kinderloos zijn. Een mooie bijdrage van Simone met haar eigen praktijk waarin ze anderen helpt omgaan met hun ongewenste kinderloosheid. Of het oprechte verhaal van een (anonieme) gastschrijver.

Oproep

Joanne en de Wereldwijven willen heel graag meer verhalen publiceren over het thema ‘kinderloos én wonen in het buitenland‘. Het kan om een heel bewuste keuze gaan, maar ook – net als Joanne – ongewild. Ben jij (ongewild) kinderloos? Wil jij (anoniem)meewerken, of ken je een vrouw die misschien haar verhaal wilt delen? Neem dan contact met de redactie op. Het spreekt voor zich dat jouw verhaal alleen gepubliceerd wordt als je er 100% achterstaat. We schrijven het samen, voor vrouwen en door vrouwen.