Het gras is niet groener in Bangkok

Wereldwijf Nikki woont alweer een paar jaar in het bruisende Bangkok met haar Braziliaanse partner. In Nederland was ze jurist, een baan die ze voorlopig vaarwel heeft gezegd voor een avontuur in Thailand. Voor de Wereldwijven klimt ze af en toe in de pen om over de mooie, maar ook minder leuke kanten van het expatleven in dit deel van Azië te schrijven! In deze eerste blog over hoe dat avontuur begon…

“Ga even zitten”, zei mijn vriend zenuwachtig. Zijn baas had hem gevraagd of hij voor het bedrijf naar Bangkok wilde verhuizen en hij hoopte vurig dat ik dat ook zag zitten. 

Niet Londen, maar Bangkok is calling!

Toevallig had ik mijn baan als jurist bij een groot trustkantoor op de Zuid-as al opgezegd. We zouden twee maanden later naar Londen verhuizen. Ik keek uit naar Londen. Ik had daar kansen en het zou top zijn voor mijn cv. Of dit ook in Bangkok het geval was wist ik niet. Toch zei ik direct ja. Wanneer krijg je nu de kans om naar de andere kant van de wereld te verhuizen? 

Niet lang na dit bewuste telefoontje stapte ik vol goede moed in het vliegtuig. De eerste paar weken leefde ik in een droom. In Bangkok valt op elke hoek van de straat iets te beleven en we hadden in no-time een leuke vriendenkring opgebouwd. Ik genoot van de zon en dit leuke nieuwe leven. Netwerken deed ik volop. Iedereen stond wel open voor een kop koffie, maar nooit leidde dit tot iets concreets. Ik was net 25 geworden en zou in veel gevallen moeten concurreren met net afgestudeerde Thai, dus een baan met werkvergunning was niet zo vanzelfsprekend.

Na drie maanden intensief zoeken vond ik twee opties: telefonisch verzekeringen verkopen of kleuters Engels leren. Ik koos voor het tweede. Naast het vinden van een baan, had ik ook de Thaise salarissen onderschat. Alle expats hebben toch een goed salaris? Precies, expats: diegene met een expatcontract. Dat had ik niet. Ik moest het voorlopig doen met wat ik ‘een vergoeding’ noemde. Toch mocht ik ook niet klagen, sommige Thai verdienen nog niet eens de helft van wat ik toen verdiende. 

Geuren en kleuren van Bangkok

De kleuterschool waar ik ging werken was heel Thais en ik vond het leuk om me buiten de welbekende expatbubbel te begeven. Ik leerde de gekste Thaise gerechten kennen en mocht deelnemen aan allerlei bijzondere tradities en festiviteiten. Zo kwamen er geregeld monniken naar de school, die uit handen van de kinderen tassen vol frisdrank, instant noedels en andere houdbare poeders en pakjes kregen. Een bijzonder tafereel. Of we vierden Loy Krathong, waarbij de kinderen in de meest kleurrijke Thaise klederdracht naar school kwamen en we bij zonsondergang kleine bootjes met een brandend kaarsje het water op stuurde.  

Thaise kleuters zijn over het algemeen beleefder en rustiger dan Nederlandse kinderen en ik lag regelmatig in een deuk om hun heerlijke kinderuitspraken. Toch miste ik iets. Het onderwijs sloot niet per se aan bij mijn achtergrond en ambities. Gelukkig mocht ik af en toe een bijdrage schrijven voor een advocatenkantoor en ik zocht daarnaast vastberaden door naar een andere baan. Twee keer wisselde ik van baan, waarna ik twee keer van een koude kermis thuis kwam. Zou het dan toch niet gaan werken hier? Moesten we ons droomleven opgeven? Ondertussen maakte mijn vriend serieuze stappen en beklom hij gestaag de carrièreladder. 

De ene carrière is de andere niet: geven en nemen

Toegegeven: een dergelijke situatie kan pijnlijk zijn. Communicatie met je partner is daarom reuze belangrijk. Hoewel mijn loopbaan er iets anders uitziet dan deze in Nederland had gedaan, kiezen we er samen heel bewust voor om nog even te blijven. Ga na of je allebei nog gelukkig bent en vergeet ook niet dat je gaande weg heel veel leert. Toen ik mijn baan in Amsterdam opzegde, zei mijn werkgever nog: “Het maakt niet uit wat je er doet, maar wonen in het buitenland maakt je zoveel rijker aan ervaring.” Daar had hij gelijk in. Wij zijn zeker gegroeid als mensen en over wat wij in die paar jaar tijd hebben meegemaakt kan ik een vol boek schrijven. En wie weet doe ik dat ook wel.

Mocht je ooit twijfelen om een tijd in het buitenland te wonen, dan is mijn advies: Gewoon doen! Nee, het gras is daar niet altijd groener, maar het verbreedt je horizon in alle aspecten. 

Wil je ons persoonlijk Bangkok avontuur volgen, neem dan eens een kijkje op mijn Instapagina.