Lezersvraag! Hoeveel bezoek krijg je in het buitenland?

Geregeld krijgen we op de redactie vragen binnen van lezers. Bijvoorbeeld over heel specifieke onderwerpen als gezondheid, taalkwesties en wat je moet regelen voor een emigratie. Soms ook reacties naar aanleiding van een persoonlijk blog. Of gewoon luchtige nieuwsgierige vragen. Ook deze maand ontvingen wij weer een heel leuke lezersvraag! Miriam vraagt zich namelijk af hoe vaak wereldwijven familie en/of vrienden over de vloer krijgen. En…  Of er soms onverwacht mensen op de stoep staan 😳!

Wij waren ook wel benieuwd naar dat antwoord en polsten bij onze wereldwijven hoe vaak ze inmiddels al bezoek hebben gehad. Verwacht en… onverwacht.

Die afstand houdt bezoek op… afstand? 

Wereldwijven wonen op zeer geliefde plekken maar krijgen ze daarmee ook frequent bezoek? Wie wil er nu niet naar schitterend Nieuw Zeeland, tropisch Hawaï of hip San Francisco? Marieke op Dominica heeft daar een kort antwoord op: “In de zeven jaar dat ik nu in Dominica woon, heb ik van één vriendin bezoek gehad. Een bezoek dat ook van tevoren gepland was vanwege de afstand en de kosten van een ticket vanuit Nederland. Er zijn vanuit Nederland geen rechtstreekse vluchten, waardoor een trip best gedoe is. Zeker sinds Covid is het rampzalig, want niet alleen de aansluiting is lastig maar ook de kosten zijn gestegen. De lol is er dus wel een beetje af.”

Maar hoe is dat dan voor Hawaï, toch een prachtige bestemming? Simone woont op de Big Island en roept: “Nee hoor, we krijgen hier nooit onverwacht familie en vrienden. Mijn zus is samen met haar partner een jaar geleden wel op bezoek geweest. Maar”, voegt ze toe, “voor velen uit Nederland is een vakantie Hawaï nogal een onderneming. We wonen letterlijk aan de andere kant van de aardbol op 12uur tijdverschil.”

Ook wereldwijf Helga die ondertussen alweer 4 jaar in Senegal woont heeft nog niemand ontvangen. Ook zij wijt dit vooral aan Covid en de gestegen vliegtickets. “Echt jammer”, zegt ze “want ik zou het erg leuk vinden om mensen iets te laten zien van het Senegalese leven.” 

En… vergeet het prijskaartje niet 

Is die prijs van vliegtickets echt een drempel? We vragen het aan onze wereldwijven in de VS want dat is toch wel een echte vakantiebestemming vanuit Nederland, zelfs voor een stedentrip. “Nou dat is dan wel afhankelijk van waar je woont”, weet Carol. “Ik zou willen dat we (vaker) familie en vrienden over de vloer kregen. Ik hou van spontane bezoekjes, dat hoort ook echt bij mijn cultuur. Helaas is San Francisco ver weg en tickets zijn niet bepaald goedkoop. Daar komt bij dat mensen liever naar andere steden in de VS gaan. San Francisco bezoeken ze doorgaans alleen op weg naar hun rondreis door Californië. Heel begrijpelijk. In de drie jaar dat we hier nu wonen, hebben we maar twee keer bezoek gehad. Dat was wel anders toen we in New York woonden een aantal jaren terug. Maar”, besluit Carol, “we compenseren het gemis nu met lange vakanties in Nederland.”

Saskia beaamt dit. Toen ze in Chicago woonden, zagen ze geregeld vrienden en kennissen voorbij komen en werd aan de rondreis door de VS vaak een paar dagen Windy City gekoppeld. “Logisch, want met een rechtstreekse vlucht van ‘maar’ negen uurtjes sta je in een typisch Amerikaanse stad vol wolkenkrabbers en na een paar dagen kun je lekker jetlag-vrij talloze roadtrips ondernemen. Nu in San Diego is het een hele onderneming voor veel vrienden, en behalve dat het prijskaartje van een retourticket flink is gestegen, hebben de meesten ons in Chicago bezocht én die gave rondreis al gemaakt!”

Krijgt bezoek ook gratis onderdak?

De afstand en vliegticket-prijzen zijn de meest gehoorde afwegingen voor familie en vrienden om niet te komen. Maar dat gaat zeker niet voor iedereen op! In het huishouden van wereldwijf Kitty, Nieuw Zeeland, zien ze geregeld bezoek. “Hoewel niet onverwacht”, geeft ze toe. “Daar is de afstand wel echt te ver voor. Regelmatig krijgen we een verzoek van familie en vrienden of ze langs kunnen komen. Soms ook via, via van mensen die we niet persoonlijk kennen, maar die dan denken dat ze wel bij ons kunnen verblijven… Gratis.”

Kitty: “We hebben zelfs één jaar gehad waarin we in totaal bijna vier maanden achter elkaar bezoek hadden 😅. Sommigen komen met aanhang en kinderen. Dus gewoon een volledig gezin, of vrienden van nichten en neven, of de kinderen van ex collega’s, etc. Door ervaring zijn we wijs geworden en zeggen we dat ze welkom zijn voor een paar dagen en kunnen blijven slapen en mee-eten. Duurt hun verblijf echter langer, dan vragen we daar een redelijke bijdrage in de huishoudkosten voor of laten we hen klusjes rondom het huis doen. Anders is het voor ons niet te doen.”

Dat verhaal kent Wendy maar al te goed uit hun tijd in Madrid. Ze vertelt: “De deur werd platgelopen en na een aantal maanden hebben we figuurlijk die deur tijdelijk gesloten. Het bezoek kende op een gegeven moment de stad beter dan wij! We hebben toen het bordje ”Visite en vis…” opgehangen en we zijn duidelijker geworden in wat we wel en niet wilden. Begrijp me niet verkeerd, we zijn nog steeds gastvrij, maar wel kritischer.”

Vakantie voor bezoek maar niet voor ons!

Irene woont in Griekenland en heeft haar eigen bedenkingen bij al het bezoek. “Ik merk dat er vooral veel mensen zijn die wel roepen dat ze langs willen komen, maar het dan toch niet doen. Ik vind het zelf ook altijd wel wat lastig mensen over de vloer, terwijl ik mijn leven leef en zij vakantie vieren. Hoe balanceer ik dat dan? Hoeveel tijd geef ik aan mijn gasten om mee te doen in hun ritme en hoe houd ik vast aan mijn eigen ritme? Met iemand in huis is dat altijd een uitdaging merk ik. Zeker ook omdat ik niet zo groot woon.”

Hoewel Kitty het leuk vindt om bezoek te ontvangen in Nieuw Zeeland, herkent ze dit laatste van Irene ook. “Mensen denken soms dat je hen wel zal vermaken, dat je thuis bent en ze wel rondrijdt. Ze vergeten dat wij geen vakantie hebben als zij komen. We wonen hier en dus moeten wij gewoon werken en gaan de kinderen naar school. Lang bezoek is dan soms wat lastig, maar zeker met familie en goede vrienden is het altijd gewoon super leuk.”

Tot slot wil Kitty nog een kleine kanttekening maken: “als wij naar Nederland komen en vragen voor een tijdelijk verblijf is het vaak ineens lastig en krijg je meestal een ‘nee’ te horen. Dat is wel wat jammer. Gelukkig doen familie en hele close vrienden daar nooit moeilijk over hoor!”

Vrijheid blijheid 

Altijd ‘vrijheid blijheid’ is het bij Floor in Colombia. Ze herkent het wegblijven van vrienden en familie niet. “Integendeel, zegt ze, “we hebben juist veel bezoek. Twee jaar geleden hebben we een huis laten bouwen met extra grote en comfortabele gastenkamers, dus iedereen is ook echt heel welkom! Opa en oma komen, zeker nu het qua gezondheid nog kan, heel graag op bezoek om de kleinkindjes te zien. Verder zijn de meeste vrienden al wel een keer geweest, maar sommigen komen graag vaker.”

“Ook krijgen we veel bezoek van mensen die we niet zo goed kennen: vrienden van vrienden, kinderen van vrienden van onze ouders, neefjes en nichtjes die we eigenlijk niet zo goed kennen, dispuutgenoten maar dan 10 jaar jonger etc. Dat vind ik eigenlijk ook altijd erg leuk. Sommigen blijven een nachtje, anderen een paar dagen. Colombia is inmiddels ook een populair reisland natuurlijk.”

Zo kan het ook: win-win!

Dat het ook anders kan, blijkt wel uit de reactie van Wendy: “We hebben een paar keer vrienden in huis gehad die dan voor onze honden zorgden terwijl wij op vakantie elders gingen. Altijd met een korte gezellige overlap. Win-win dus!”

Overigens, na hun ervaringen in Madrid, verliep bezoek vanuit Nederland in het Caraïbisch gebied (Wendy woonde ook op Aruba, Curaçao en de Dominicaanse republiek) een stuk natuurlijker. Lachend voegt Wendy toe: “Al was het maar vanwege de letterlijk natuurlijke barrière. Alleen vrienden die het zich konden veroorloven kwamen en familie. Dit ging altijd in overleg en meestal verbleven ze ergens anders en niet in ons huis.”

Krijgen wereldwijven dan niet af en toe toch onverwacht bezoek? Floor reageert als eerste: “Ja hoor, op mijn dertigste werd ik verrast met een bezoek van mijn beste vriendin! Ik wist van niks, maar mijn man wel…” Ook Wendy heeft twee keer spontaan bezoek gehad. “Eén keer stond mijn vader in Aruba voor mijn neus voor mijn verjaardag en toen ik vijftig werd kwam mijn broer me verrassen in de Dominicaanse Republiek.” Ze voegt eraan toe, “sinds we weer in Nederland wonen hebben we nog geen bezoek uit het buitenland gehad, anders dan de beste vriend van mijn dochter (uit de DR) die uiteraard haar bezocht, maar ook bij ons langs is geweest. Erg leuk, maar we zijn hier natuurlijk pas kort.”

Ontvang jij veel bezoek en weet je niet altijd hoe je daarop moet reageren? Met deze tips lukt het misschien wel!

Vraag het de Wereldwijven!

Heb jij een leuke vraag voor ons? Stuur een e-mail naar de redactie en wie weet lees jij hier binnenkort het antwoord op je vraag!