Marije vergelijkt jaar 1 met jaar 2. Van op wolkjes lopen tot ergernissen. Emigreren gaat in fases.
Marije zit in haar uppie zonder haar gezin in verplichte quarantaine in Liberia. En toch voelt ze zich dankbaar. Hoe dan? Ze zet het voor ons even op een rijtje.
Wereldwijf Marije woont in Liberia. Met veel bewondering schrijft zij over de kracht van het vreedzame protest van de vrouwen daar tegen de wreedheden.
Sinds #MeToo kwamen er ook steeds meer verhalen over NGO’s waarvan medewerkers zich sexueel misdragen hadden. Vreselijk nieuws omdat machtsmisbruik in dergelijke situaties zo schrijnend is: #AidToo
Marije hanteert de Oer-Hollandse opvoedstijl in Liberia: alles zelf doen, niet te bang zijn voor gevaren of viezigheid, geborgenheid en zelfstandigheid.
Marije is onder de indruk van Grace, een jonge Liberiaanse vrouw, en besluit haar aan te spreken. Lees het gesprek van twee vrouwen uit twee culturen over dromen en overlevingsstress.
Een gemiddelde Liberiaanse vrouw wordt moeder op haar negentiende en krijgt rond de vijf kinderen. Hoe voeden zij hun kinderen op en wat zijn de man/vrouw verhoudingen?
‘Jij bent ook wel echt een wereldwijf,’ zei mijn boezemvriend een aantal maanden geleden tegen mij. ‘Hoezo?’ vroeg ik, onderuitgezakt op zijn bank.
