Waar wonen en werken De Wereldwijven?

Klik op de roze gekleurde landen om de laatste berichten uit dat land te lezen. Woon je zelf in het buitenland en zou je ook graag voor ons schrijven of filmen? Neem even contact met ons op!

Laatste berichten

Yvonne keerde terug uit Mexico: "Ik koester het voorrecht om een tijdje in een compleet andere en ruwe maatschappij te hebben gewoond"

When nobody is watching... De impact van Covid-19 op mensenrechten en het milieu

Een verzakking? Dat is toch een oude vrouwenkwaal...

Filmmaker Barbara in Ghana: "Ik ben benieuwd naar de lange termijn effecten van lockdown in de wereld."

Fietsen naar het laatste paradijs aan zee in Portimão, Algarve

Dromen van reizen met Saskia: Lang leve de Roadtrip!

Als Indische Hollander in Maleisië ben ik nu drie culturen rijk!

Babette uit de VS: "I don’t see color' is ook niet de oplossing."

Bedrijf van een wereldwijf. Marjolein: "De enige mensen die iets te zeggen hadden over deze beslissing, waren mijn kinderen en mijn man..."

VOLG ONS OP SOCIAL MEDIA

NIEUWSTE BERICHTEN

Op afstand zie je alles veel scherper

Yvonne keerde terug uit Mexico: “Ik koester het voorrecht om een tijdje in een compleet andere en ruwe maatschappij te hebben gewoond”

9 juli 2020

When nobody is watching. De impact van Covid-19 op mensenrechten en het milieu.

When nobody is watching… De impact van Covid-19 op mensenrechten en het milieu

8 juli 2020

Een verzakking? Dat is toch een oude vrouwenkwaal..

Een verzakking? Dat is toch een oude vrouwenkwaal…

8 juli 2020

VOLG ONS OP INSTAGRAM

THEMA JULI EN AUGUSTUS: DROMEN VAN REIZEN Ik we

THEMA JULI EN AUGUSTUS: DROMEN VAN REIZEN

Ik weet niet hoe jullie de afgelopen maanden hebben ervaren maar voor mij zijn ze omgevlogen. Wat ik gek vind want je zou verwachten dat de tijd in lockdown eerder stil staat dan vooruit holt. Er zaten dagen bij dat het ‘groundhogday’ gevoel van Bill Murray in de gelijknamige film mij te pakken had maar ik heb toch ook geleerd dat stilstaan en niks kunnen, niks willen, fijn kan zijn.
Genieten van de kleine alledaagse dingen wordt zoveel makkelijker als er geen prikkels zijn om je daarvan af te leiden. Net zoals ‘vakantie’ eigenlijk…

Geen reisplannen…

En toch? Ik mis mijn reisplannen. Reizen is altijd een avontuur. Bijleren, ontspanning, ontdekken, herbronnen, nieuwe energie vinden en de tijd even vergeten. Van reizen leer je nieuwe dingen, ontmoet je andere mensen en andere culturen. Om maar met Mark Twain te spreken: “Travel is fatal to prejudice, bigotry and narrow-mindedness.” En dat kunnen we goed gebruiken in de wereld van vandaag.

Helaas zijn onze reismogelijkheden deze zomer beperkt. Staycation, weg in eigen land, een zwembad en een klimrek in de tuin dan maar? Op je balkonnetje of in je achtertuin dromen van de reizen die we nog gaan maken?

Het thema van de maanden juli en augustus van de Wereldwijven is dan ook: DROMEN VAN REIZEN.

Ga je mee op reis? Dat kan via #linkinbio👆 #route66 #Nederland #kastelenroute #bezienswaardigheden #toeristineigenland #reizen #dromenvanreizen #wanderlust #vrouw #cultuur #wereld #avontuur #covid19 #coronacrisis #quarantine #dewereldwijven
.
.
https://dewereldwijven.com/2020/07/01/thema-juli-augustus-dromen-reizen/

ALS INDISCHE HOLLANDER IN MALEISIË BEN IK NU DRIE

ALS INDISCHE HOLLANDER IN MALEISIË BEN IK NU DRIE CULTUREN RIJK!

Daar sta ik dan als Indisch meisje in Maleisië. Hoe had ik ooit kunnen denken dat ik iets zou herkennen? Alles wat op Indisch lijkt, is het niet. Zelfs dingen die hetzelfde heten, zijn totaal anders…
Ik ben Indisch. Geboren in Gouda groeide ik op als Indische kaaskop. Toen ik jong was zei ik altijd dat ik opgroeide tussen twee culturen. Zo voelde dat ook. Buitenshuis leefde ik in de Nederlandse cultuur en thuis was het de Indische cultuur.

Indorock en een lege fles op de wc

In huis hadden wij veel Indische en Indonesische gebruiken. Zo hadden wij altijd een lege fles op de wc, de bottle tjebok om je te wassen na elk wc-bezoek. We aten met de rechterhand en niet met de linkerhand, want dat was onrein. Oma kreeg altijd gelijk of ze dat nu had of niet en mocht als eerste het eten opscheppen. Verjaardagen waren geen statische kringgesprekken met één stukje taart, leverworst en kaas, maar feesten met rijsttafels en Indorock die keihard uit de speakers galmde. Soms werd er zelf muziek gemaakt en gezongen. En altijd werd er gedanst door jong en oud.

Verder lezen kan via #linkinbio👆🏿 #dewereldwijven #indonesië #Indisch #Maleisië #vrouw #cultuur #achtergrond #Nederland #geboren #getogen #leven #gewoontes #wereld. .
.
.
https://dewereldwijven.com/2020/07/04/indische-hollander-maleisie-culturen-emigratie/

MIJN MOEDER ZEI: “JIJ TROUWT ALLEEN MET EEN MARR

MIJN MOEDER ZEI: “JIJ TROUWT ALLEEN MET EEN MARROKKAANSE MAN.”

Persoonlijk vind ik een huwelijk een mooi gegeven dat betekenis geeft aan de liefde tussen twee mensen. In mijn naaste omgeving ken ik enkele echtparen die verschillende etnische achtergronden hebben. Dit lijkt mij een mooie en bijzondere verrijking voor de betrokkenen. Je kunt dan de cultuur en de gewoontes van elkaar leren.
Helaas ken ik haast geen interraciale huwelijken met een Marokkaanse of Turkse levenspartner. Onbekend maakt onbemind! De liefde is een prachtig iets en behoort geen kleur te hebben, want je wordt tenslotte verliefd op een persoon en niet op een etniciteit.

20 jaar ongelukkig

Ik moet eerlijk bekennen dat mijn moeder mij uitdrukkelijk op mijn hart drukte om absoluut alleen met een Marokkaanse man te trouwen. Er was totaal geen ruimte om mijn mening te delen, aangezien mijn voorkeur altijd uitging naar een jongen of man die geen Marokkaanse roots had. Mijn moeder was resoluut en haar woord was wet in huis, dat is de reden geweest dat ik niet voor mijzelf durfde op te komen om mijn hart te volgen.

Verder lezen kan via #linkinbio #interracialerelaties #racisme #relaties #trouwen #zwart #wit #mens #mensheid #liefde #relatie #vrouw #acceptabel #dewereldwijven
.
.
https://dewereldwijven.com/2020/07/02/moeder-trouwen-marrokkaanse-man-interraciaal-huwelijk/

BEDRIJF VAN EEN WERELDWIJF. MARJOLEIN: “DE ENIGE

BEDRIJF VAN EEN WERELDWIJF. MARJOLEIN: “DE ENIGE MENSEN DIE IETS TE ZEGGEN HADDEN OVER DEZE BESLISSING, WAREN MIJN KINDEREN EN MIJN MAN…”

Marjolein is ingenieur, natuurfan en sociaal ondernemer. Ze is oprichter en eigenaar van reisbureau Good Safari en woont in Arusha, Tanzania.
Wie is Marjolein?

Ik ben geboren in Delft en opgegroeid in de omgeving van Haarlem. Mijn ouders waren en zijn reislustig. Van huis uit ben ik civiel technisch ingenieur maar ik startte mijn carrière bij de Dierenbescherming. Nadat ik de Partij voor de Dieren in 2002 mede had opgericht, heb ik in 2004 de switch gemaakt van dieren naar mensen. Ik werkte onder andere voor het Rode Kruis, Plan Nederland en andere grote ontwikkelingsorganisaties. Ook was ik woordvoerder van de minister voor Ontwikkelingssamenwerking, Bert Koenders. En verder ben ik moeder van drie kinderen (14, 16 en 18 jaar) en ondernemer. Ik hou van lezen, wandelen in de natuur en reizen.

Hoezo Tanzania en waarom een reisbureau?

Mijn grote droom was echter altijd om in Afrika te wonen en samen met mijn man hebben we, vier jaar geleden, de stap genomen en zijn we naar Tanzania vertrokken. Mijn man begon een hotel en ik een reisbureau, Good Safari. We willen graag bijdragen aan de ontwikkeling van dit land maar dan wel op een structurele manier en ik denk dat we dat nu doen door mensen in Tanzania te helpen met een baan. Ik hou ontzettend veel van de natuur en de dieren hier. Zo veelzijdig en mooi. Niet voor niets is Tanzania natuurlijk één van de top bestemmingen voor safari’s. Maar Tanzania is méér!

Verder lezen? Dat kan via de #linkinbio👆 #Tanzania #Safari #reizen #vakantie #ambitie #vandromennaardoen #bedrijfvaneenwereldwijf #dewereldwijven #werk #bedrijf #vrouw #passie
.
.
https://dewereldwijven.com/2020/07/03/bedrijf-wereldwijf-marjolein-tanzania-safari-reizen/

“PAP EN MAM, KON IK MAAR EVEN JULLIE HANDEN VAST

“PAP EN MAM, KON IK MAAR EVEN JULLIE HANDEN VASTHOUDEN.”

Vandaag realiseer ik me dat de afgelopen maanden er dieper hebben ingehakt dan ik dacht. Ik had en heb meer zorgen om jullie dan ik via onze belletjes laat blijken. Lieve mam, lieve pap, over een week zou ik weer naar Nederland vliegen. Samen met de twee meiden. We zouden er een paar dagen Parijs aan vastknopen en dan een heerlijke hele week bij jullie bivakkeren. Toen kwam Corona…
Eerst naar jullie in Nederland maar onvermijdelijk natuurlijk ook naar ons in de VS. Ons (meiden) tripje hebben we moeten uitstellen en we weten nog niet wanneer dan wel. De afstand was al groot maar lijkt nu eindeloos. In afstand. In tijd. Kon ik jullie allebei snel maar weer vasthouden. Gewoon even elkaars handen raken, strelen en niet meer loslaten …

Even vasthouden

Ineens herinnerde ik me ook een gesprek van heeeeeel lang geleden. Grappig zoals herinneringen onverwacht naar boven komen. Inmiddels ben ik een paar jaar ouder dan jij toen. Lieve mam, herinner jij je dit nog? Dit gedicht is voor jou. En natuurlijk ook voor pappa, want jouw handen pap, zijn me even dierbaar.

Het gedicht kun je lezen via onze #linkinbio! #ouders #ver #gemis #melancholie #familie #wereld #relatie #liefde #ouderworden #corona #crisis #verweg #vrouw #lief #dewereldwijven
.
.
https://dewereldwijven.com/2020/07/02/pap-mam-handen-vasthouden-heimwee/

BABETTE UIT DE VS: “I DON’T SEE COLOR’ IS OO

BABETTE UIT DE VS: “I DON’T SEE COLOR’ IS OOK NIET DE OPLOSSING.”

Ik woon in het Amerika van Trump. Hiervoor woonde ik al eerder vijf jaar in de buurt van San Francisco. Ik woon in een land waarin ik ervaar wat het betekent om radicaler te worden. Met behulp van mijn twee paspoorten, en woon- en werkervaring aan beide kanten van de oceaan, lijk ik steeds beter in staat om een duidelijke mening te hebben over maatschappelijke thema’s zoals racisme en discriminatie.
Zelfs binnen de Verenigde Staten wordt de westkust vaak aangehaald als plek die je softer kan maken. En al kwam ik uit een uitgesproken cultuur (Dutch direct noemen mijn vrienden ons hier) vanaf de eerste dag beviel mij die zachte gevoeligheid. Zelfs voordat de wereld in deze mondiale crisis terecht kwam, merkte ik een verschil tussen maatschappelijke vraagstukken thuis en hier.

Verschillende perspectieven

Vanochtend zette ik koffie en bekeek vervolgens de digitale voorpagina van het NRC in mijn poging op de hoogte te blijven van wat er in mijn thuisland speelt. Coronavirus, moord op George Floyd en daaropvolgende protesten, het nieuws is wereldwijd. Ik probeer bij te houden in welke mate onze individuele reacties op dezelfde kwesties het gevolg zijn van de locatie waar we wonen en werken.

Verder lezen kan via #linkinbio👆 #racisme #blacklivesmatter #kleur #mensen #mensheid #discriminatie #Amerika #USA #noracism #onderscheid #geenonderscheid #wereld #dewereldwijven #vrouw #politiekcorrect #Icantbreathe
.
.
https://dewereldwijven.com/2020/07/03/babette-vs-column-color-racisme-oplossing/

ALLES WAT STIL LIGT, GAAT ACHTERUIT Een paar ja

ALLES WAT STIL LIGT, GAAT ACHTERUIT

Een paar jaar terug liep ik met mijn vriend Jan van Amsterdam naar Weesp. Je ziet dan op het gegeven moment het eiland Pampus liggen en Jan wist me te vertellen dat het vroeger een zandbank was, waar de schepen voor moesten wachten, voordat ze verder konden varen naar (of van) Amsterdam. Daar komt die beroemde uitdrukking dus vandaan.
Inmiddels is het een eilandje en niet zo heel lang geleden lagen er ook weer heel wat Nederlandse historische schepen voor Pampus. Dit keer niet om te wachten op vloed om verder te varen, maar om aandacht te vragen voor de gevolgen van Corona voor deze historische schippers en schepen, die laten we eerlijk zijn, toch eigenlijk niet weg te denken zijn uit het Hollandse landschap.

Ik interviewde Gaby Koomen, de schipper van de Nieuwe-Maen, een klipper uit 1891. Ik kwam met haar in gesprek toen ik bij een oud studiegenoot op Facebook zag hoe de Nederlandse historische vloot voor pampus lag.

Verder lezen kan via #linkinbio #varen #schipper #klipper #NieuweMaen #zeilen #avontuur #vrouw #historisch #pampus #vloot #Nederlands #dewereldwijven
.
.
https://dewereldwijven.com/2020/07/01/stil-achteruit-historisch-schip-klipper-zeilen-varen/

“DAG LIEVE OMA. IK HEB JE VIRTUEEL MOETEN BEGRAV

“DAG LIEVE OMA. IK HEB JE VIRTUEEL MOETEN BEGRAVEN.”

“Je begint je nederlagen te accepteren met je hoofd omhoog en je ogen open. Je leert te vertrouwen op vandaag, omdat morgen te onzeker is voor plannen. Na een poos leer je dat zelfs zonneschijn je verbrandt als je er teveel van krijgt. Dan wordt het tijd om je eigen tuin te beplanten en dan zorg je voor je eigen ziel en wacht je niet langer op de wonderen van buitenaf.”
In december 2016 vertrek ik voor onbepaalde tijd naar Latijns-Amerika. Van tevoren neem ik afscheid van mijn laatste omaatje. “Hetoch, wa motte toch weer zo ver weg. En wanneer komde terug dan?” Oma kijkt mij en mams afwisselend aan. Er zit een brok in mijn keel. “Dat weet ik nog niet oma, ik ben wel weg en ook weer niet, mensen die belangrijk voor je zijn, verlaten je nooit hè.” Doede voorzichtig daar aan de andere kant? “Tuurlijk oma, altijd.” Met een dikke knuffel, kus en ‘ik hou van jou’ neem ik afscheid. Heel bewust, want ondanks dat je niet hoopt dat het gebeurt, weet je nooit zeker of het de laatste keer zal zijn.

November 2017: Met meerdere gemiste oproepen rond de klok van 18:30 uur ’s avonds Mexicaanse tijd, 1:30 uur in Nederland, wéét je dat er iets mis is en komt het nieuws rauw op mijn dak. Zo plotseling. Die ene woensdagmiddag in het bejaardenhuis staat voor altijd op mijn netvlies, het was inderdaad de laatste keer.

Verder lezen via #linkinbio #oma #overlijden #coronatijd #verweg #onmacht #verlies #rouw #relatie #gemis #vrouw #dewereldwijven
.
.
https://dewereldwijven.com/2020/06/30/dag-lieve-oma-virtueel-begraven/

360 GRADEN MET DE WERELDWIJVEN: WAAR MAAK JIJ JE N

360 GRADEN MET DE WERELDWIJVEN: WAAR MAAK JIJ JE NOU EIGENLIJK ZO DRUK OM?

2020…Een jaar dat we niet snel zullen vergeten. Onzekerheid over de economie, over onze financiën, over relaties en natuurlijk over onze fysieke en mentale gezondheid. Het is aan de orde van de dag.
We zijn allemaal verschillend in onze tolerantie voor die onzekerheid. De één houdt ervan risico’s te nemen en een onvoorspelbaar leven te leiden, de ander vindt zo’n leven juist heel stresserend. Maar wat we gemeen hebben is dat je als mens wel enige controle wil voelen over je leven en je welzijn.

Als dat gevoel van controle helemaal weg is, kan dat je emotioneel uitputten en in een neerwaartse spiraal brengen waarin je voortdurend denkt aan ‘ worst-case scenarios’ en ‘wat als…?’
Zeker als je in het buitenland woont, vraag je je misschien af wanneer je weer even in Nederland kunt zijn, hoe het gaat met je ouders en familie, hoe de situatie zich ontwikkelt in het land waar je woont, of je je baan nog wel houdt en of je niet gewoon terug wil naar je vaderland. Stuk voor stuk kunnen deze vragen veel angst, stress en paniek veroorzaken. Soms ben je in staat dat zelf op te lossen, maar het kan ook zijn dan je baat hebt bij een beetje hulp van buitenaf. Ik vroeg een aantal wereldwijven hoe zij met deze onzekere tijd omgaan en hoe stress, angst en paniek in hun leven een rol spelen.

Verder lezen kan via #linkinbio #360graden #dewereldwijven #corona #psycholoog #angst #onrust #crisis #buitenland #online #therapie #hulp #zorg #ondersteuning #psycholoogopafstand #welzijn #gezondheid #dewereldwijven #rust #doelen #streven #positief #vrouw
.
.
https://dewereldwijven.com/2020/06/29/360-wereldwijven-angst-stress-psychische-klachten-psycholoog/

Volg ons op Instagram