Françoise zat met gezin een tijd vast aan de ‘funside’ van Trumps muur, namelijk in Mexico. In eerste instantie was het nog wel even genieten in de zon maar het gezin was toch blij naar huis in Canada te kunnen. Maar of het daar nou zo’n paradijsje is?
Liesbeth besefte toen ze zelf moeder werd wat haar eigen moeder allemaal heeft moeten doen en laten om Liesbeths leven zo aangenaam mogelijk te maken. Nu ze in Canada woont en vanwege de lockdown niet weet wanneer ze haar weer kan zien, rollen de tranen over haar wangen. Een ode aan de moeder van Liesbeth.
Francoise probeert 21 dagen niet te klagen. Het valt niet mee maar het helpt dat ze het zoeken naar haar passie mag vergeten.
Brigitte bekijkt vanuit Canada van een afstandje hoe de wereld om gaat met de Corona crisis. Wat haar naast alle ellende vooral opvalt is hoe men in de hele wereld elkaar helpt en steunt. Zou dit het einde van het individualisme zijn?
Liesbeth emigreerde tien maanden geleden naar Quebec, Canada. En ook al had ze direct het gevoel dat ze in het ruimtelijke gastvrije land wel zou kunnen aarden, was het niet altijd makkelijk. Een start met ups en downs, maar ja als emigreren makkelijk was, zou iedereen het doen…Inmiddels wil ze er nooit meer weg.
Met de derde emigratie voor de boeg, denk je dat je er wel zo’n beetje aan gewend bent geraakt. Niets is minder waar. Iedere keer overvalt de flexibiliteit je. Emigratiecoach Brigitte vertrekt deze keer naar Canada en verlegt wederom haar grenzen.
Francoise woont in Vancouver, Canada en realiseert zich in vrijheid kijkend naar de oorlogsvliegtuigen in de blauwe lucht, hoe anders het geweest moet zijn voor die Canadese piloot van het vliegtuig en haar vader in Limburg 75 jaar geleden. Verschillende perspectieven over die bewogen tijd op een rij…
Het kinderboek ‘Birthdays around the world’ van een Nederlandse schrijfster wordt in Canada bij ieder Happy Meal als cadeautje gegeven. Marcia sprak haar over kinderen, lezen en mondiale thema’s.
Francoise heeft alles wat haar hartje begeert en was nooit zo bezig met zingeving in haar leven. Maar sinds kort krijgt ze het woord niet meer uit haar hoofd…
Canada heeft een inktzwart verleden als het gaat om de discriminatie en heropvoeding van de kinderen van haar oorspronkelijke bewoners. Dat dit plaatsvond tot 1996 toen de laatste residential school haar deuren sloot, is ongelooflijk. De gevolgen van dit verschrikkelijke beleid zijn nog duidelijk merkbaar.
