Het gezin van Wendy moet geëvacueerd worden uit de Dominicaanse Republiek en terug naar Nederland. In deze Coronatijd is dat geen sinecure. Na een bizarre reis van 50 uur komen ze aan. Maar zonder hun honden, die bleven achter.
Elles reisde als militair op haar 24e af naar oorlogsgebieden Afghanistan en Mali. Zonder heimwee of twijfels. Maar door een gesprek met een vriendin over haar jeugd in Zeeland besefte ze dat Nederland haar echte thuis is waar ze ongelimiteerd zichzelf mag zijn.
Deze maand laten de wereldwijven binnenkijken in hun huizen en harten vanuit alle windstreken van de wereld. Hoe zorg je ervoor dat ‘Oost West, thuis best’ op je tegeltje blijft staan?
Sandy beschrijft haar ‘overgevoeligheid’ wanneer de stad Washington nog op haar af komt. Alle indrukken als verse emigrant.
Op sommige dagen in je leven kun je je meer alleen voelen dan op andere. Zoals op je verjaardag bijvoorbeeld. Helemaal als je dierbaren niet in de buurt zijn en je net in een ‘nieuw’ land woont.
Wanneer heimwee Mirjam bij de strot grijpt, duikt ze diep onder haar Nederlandse deken…
MIrjam vindt persoonlijk contact het meest sprankelen maar als je in elkaars hart zit, verlies je elkaar niet uit het oog. De ultieme test voor échte vriendschappen is volgens haar het leven over de grens.
Astrid zwaait haar zoon uit. Hij is drie prachtige weken bij haar geweest maar ze zal hem over een jaar pas weer zien…
Lisette vraagt zich af of zij heimwee heeft naar haar Nederlandse leventje. Maar als ze er over kletst met haar liefde komt ze erachter dat ze wel mensen mist maar volkomen gelukkig is met het leven dat ze nu leidt. Alleen, tja, haar kapper in Amsterdam, daar heeft ze wel heimwee naar.
Van je vrienden en familie moet je het hebben! De Wereldwijven schrijven over vrienden en familie op afstand, over vriendschap sluiten en relaties in een ander land, over vertrekken, afscheid nemen en weer thuiskomen.
