Vrouwenbesnijdenis, een gedicht…
Mijn brein wil dichten
maar dat beeld staat me niet aan.
Ik ga vrijelijk berichten
over wat vrouwen ondergaan.
Want keuzeklanken disharmoniëren
in de onuitvoerbare spagaat
van waaruit moeders initiëren
hoe het hun dochtertjes vergaat:
Een getekend leven
binnen de gemeenschap?
óf Ongeschonden rechten
en een gedwongen uitstap?