Parque Mirador Sur, mijn adem in Santo Domingo

Iedere grote stad heeft wel een groen hart. Van Central Park in New York tot Ueno Park in Tokyo. De komende maanden schrijven de Wereldwijven in een nieuwe serie ‘Mijn Wereldpark’, over hun favoriete parken in de grote (en kleine) steden waar ze wonen. Wendy van Dalen bijt de spits af met haar park. Het stadspark Parque Mirador Sur in Santo Domingo, Dominicaanse Republiek.

Wat het Park Güell in Barcelona voor de Spanjaarden is, of het Vondelpark in Amsterdam voor de Nederlanders, zo is het Parque Mirador Sur míjn park in deze miljoenenstad in de Dominicaanse Republiek. Een keer eerder heb ik in een miljoenenstad gewoond: Madrid. Mijn redding daar was dat we redelijk ver buiten Madrid woonden, in een groene omgeving, en dat we in de weekeinden gemakkelijk naar het Retiro konden gaan.

Long van een wereldstad

Het Parque Mirador Sur is maar liefst acht kilometer lang en staat bekend als een van de ‘longen’ van de stad. Het strekt zich uit van Winston Churchill Avenue tot Luperón Avenue en loopt parallel aan de kust. Wanneer je bovenlangs loopt, zie je de zee. Het Mirador Sur Park is het eerste ecologische park in Santo Domingo. De functie is, naast ruimte voor recreatie, het behoud van de natuurlijke rijkdom in de stad. De grotten van de klif werden bijvoorbeeld gebruikt als nederzettingen door inheemse bevolkingsgroepen.

Op adem komen

Na een aantal jaren op Curaçao te hebben gewoond, waren de eerste dagen in hectisch Santo Domingo een belevenis voor alle zintuigen. Het was werkelijk nooit stil. Vanaf het moment dat we landden op het vliegveld, kwamen we in herrie. Zelfs in ons appartement waar tot diep in de nacht geluid binnendringt: van feesten, muziek, verkeer, sirenes, geschreeuw …. 

Heel snel raakte ik overprikkeld, ondanks het feit dat al die herrie van de stad me ook intrigeerde. Dankzij onze twee honden, ontdekten we al snel het Parque Mirador Sur. En daar kwam ik thuis. En dit is zo gebleven. Het park is letterlijk mijn adempauze in deze geweldige maar, oh zo drukke stad.

Blije honden

Al na de eerste keer dat ik met de auto naar de (achteraf) bekendste parkeerplaats reed, ontdekte ik dat je op tijd moest zijn om een parkeerplekje voor de auto vinden. Gelukkig was dat geen enkel probleem omdat de kinderen vroeg op school beginnen vanwege de warmte.

De honden waanden zich weer in Curaçao. Ze renden alsof hun leven ervan af hing en genoten van deze nieuwe plek. Voor mij was het iets stress-voller. Ik wist natuurlijk niet waar mijn honden op zouden reageren of hoe de omgeving op hen zou reageren. Overigens, en dat zal geen verrassing zijn, was deze lange blonde dame, die hardliep met twee honden, ook voor de Dominicanen een belevenis. Met name Cooper is super aanhankelijk en dol op aandacht, dus als ik niet streng genoeg was of hem aan de lijn had, stond ik meer stil dan dat ik hard liep.

Maar het wende al snel en de honden en ik vonden onze weg. Wat een feest toen we eindelijk naar ons ‘definitieve’ huis verhuisden! Het was op loopafstand van het park. Kortom, daags lopen we nu naar het park en (her)kennen we inmiddels heel veel mensen (en honden!) op ons vaste rondje. Geweldig!

Sportpark

Park Mirador Sur is vanaf 7.00 uur ’s ochtends de plek om te sporten. Wandelen staat op nummer 1, maar je ziet ook veel hardlopers, fietsers, skaters, (rol)schaatsers en mensen op de step. Er wordt op verschillende plekken aan yoga, martial arts en krachttraining gedaan, maar er zijn ook genoeg mensen die met een personal trainer werken. Ook voetbal, basketbal en honkbal ontbreken niet. Laatste sport is vooral tot grote vreugde van Cooper, die geobsedeerd is als de bal heen en weer wordt gegooid. Inmiddels kent iedereen hem en stoppen ze met gooien zodat ik hem kan aanlijnen.

Zelf ben ik een hardloper en heb er al heel wat kilometers op zitten, met en zonder honden. Mijn werk is vooral online en dus zit ik veel. Deze afwisseling is heerlijk.

Eten, drinken en chillen

Behalve de vele sportmogelijkheden en de natuur, biedt het park de Dominicanen nog veel meer. Zo kun je waterfietsen op de vijver. Dat is overigens ook de plek om schildpadden te voeren of een selfie te maken. Er zijn veel verschillende speeltuinen en een skate-park. Verder is er op heel veel plekken schaduw waar je lekker kunt chillen met vrienden of familie. 

Door het hele park vind je wel verkopers met kokosnoten of waterijs. Bij het restaurant El Higüero is een mooi terras met uitzicht over de vijver en een deel van het park. 

Allemaal op de foto

Dominicanen houden enorm van foto’s maken en dan vooral van zichzelf. De jongste kinderen weten al precies welke houding aan te nemen om de perfecte selfie te maken. Alles lijkt wel een goede reden om op de foto te gaan. Koppels die gaan trouwen, zwangere vrouwen, verjaardagen, vrouwen die hun bikini willen showen en meisjes in prinsessenjurken. Bedenk het en je vindt het wel in het park. Ook accessoires zoals ballonnen, (nep!)taarten en hele kledingrekken inclusief kleedhokje worden meegenomen voor een fotoshoot. Niets wordt geschuwd. Er lopen heel wat professionele en amateurfotografen rond.

Sociale mengelmoes

Het Parque Mirador Sur is echt de spil van het sociale leven in de stad: een centraal ontmoetingspunt waar de lokale bevolking een pauze neemt. Om te praten, vrienden te ontmoeten, samen te eten en te drinken of een spelletje te spelen.

Het is een genot om op zondag door het park te lopen en gewoon om je heen te kijken. De vele feestjes onder de bomen of de enkele overdekking die het park kent. Families die samen picknicken en koppels die op bankjes zitten. En dan vergeet ik bijna de kerkdiensten die in de openlucht worden gegeven.

Maar, ook door-de-weeks is het heerlijk mensen kijken. Werkmensen die hun nachtdiensten hebben gedraaid en op de stenen bankjes liggen te slapen. Of de plantsoen medewerkers die, voordat ze door de grote trucks worden gebracht of gehaald, nog samen kletsen in de schaduw. En ja, ook de zwervers die op zoek gaan naar achtergebleven etensresten of drinken. Iedereen en alles bestaat en leeft naast elkaar.