‘Goedemorgen, laat u hotelgasten toe met een Nederlands paspoort?’

Ik heb voor de kinderen en mijzelf een kamer geboekt in een hotel aan het strand. Want we mogen weer reizen! Vanaf 10 juni is het weer toegestaan naar andere provincies te reizen binnen Maleisië. We mogen de koele bergen weer in, naar heerlijke vakantie-oorden als Melaka en Georgetown in Penang rijden en de fameuze witte stranden van Maleisië weer bezoeken.

In de zes jaar dat wij hier wonen, hebben we al vele mooie plaatsen bezocht. Maleisië is een feest als het gaat om contact met vriendelijke mensen, heerlijk eten en een prachtige natuur.

Lockdown

Maleisië heeft het goed gedaan. Vanaf 18 maart 2020 ging het hele land in lockdown. Iedereen moest binnen blijven en alleen voor het -letterlijk- broodnodige mocht de auto worden gebruikt. Slechts één persoon (het hoofd van het huishouden) werd toegestaan boodschappen te doen. Dit leverde hilarische taferelen in de supermarkt op. Drommen mannen liepen wanhopig in de gangpaden heen en weer, angstig om zich heen kijkend en gewapend met boodschappenmandje en telefoon. Op het scherm van de telefoon was dan een tetterende wederhelft te zien, die manlief instructies toeschreeuwde over de aankoop van het juiste soort meel. 

De lockdown bracht ook met zich mee dat je niet meer dan 10 kilometer van huis mocht gaan. Overal stonden road blocks, waar auto’s gecontroleerd werden. Niet alleen scholen, maar ook alle winkels waren dicht, behalve supermarkten en apotheken. Het resultaat was ernaar. Het totale aantal zieken bedroeg 8677 op een bevolking van 32 miljoen mensen, waarbij tot op vandaag de dag ‘slechts’ 121 mensen aan het corona virus zijn bezweken.

Mondkapjes en meten van temperatuur

Vervolgens werden de regels net als elders geleidelijk aan losgelaten. Nu mogen zwembaden in condo’s weer open, bioscopen draaien weer sinds 1 juli en boodschappen doen mag weer met meerdere personen uit hetzelfde gezin. Wel met mondkapje, registratie van elke persoon en het meten van temperatuur, alvorens de supermarkt betreden mag worden. Naar kinderen wordt daar nog altijd fronsend gekeken. Die worden als kwetsbare groep gezien en worden geacht thuis te blijven. Scholen gaan ook langzaamaan per jaargroep weer open. De grenzen blijven vooralsnog dicht. Buitenlandse toeristen moeten nog even wachten, voordat ze weer worden toegelaten.

Bouwvakkers en schoonmakers

Direct na het begin van de crisis in maart, raakten mensen hun baan kwijt. De meest kwetsbaren, werkzaam in de bouw, in restaurants en als schoonmakers waren als eerste het haasje. Immigranten uit Pakistan en Bangladesh, die allemaal werk verrichtten die de doorsnee Maleisiër liever niet wil doen. Veel Maleisiërs helpen de vele immigranten die nu werkeloos zijn, met rijst, eieren en andere basisbehoeften. 

Maar de stem van het morrende volk klinkt luider. ‘Clean KL from foreigners’ en ‘Good job immigration. Purify KL! Er worden dagelijks ‘opruimacties’ gehouden door de immigratiedienst. Hierbij worden immigranten opgepakt en afgevoerd naar detentiecentra. Het verhaal is dat zij hier op COVID-19 worden getest. Er wordt echter ook gecheckt of hun visum in orde is. Vaak is dit niet het geval en blijven ze vast zitten. Achter prikkeldraad. De regering heeft laten weten geen nieuwe visa meer te verstrekken voor hen dit jaar.

Neemt de xenofobie het over in Maleisië?

Niet alleen de mensen met minder goed betaalde banen uit Bangladesh en Pakistan maken zich zorgen. Het Maleisische silver hair programma, dat officieel MM2H heet, staat op non-actief. Sinds 2008 zorgde het programma voor een visum dat buitenlanders de kans gaf zich voor een periode van tien jaar in Maleisië te vestigen. Sinds een paar dagen worden nieuwe aanvragen echter niet meer goedgekeurd. Waarom, dat is niet bekend.

Ook zijn verhalen bekend van buitenlanders die via Airbnb of een hotel website accommodatie boekten. Om vervolgens voor een dichte deur te staan. ‘We kunnen op dit moment helaas geen buitenlanders ontvangen.’

Incidenten? Laten we het hopen. Ook voor de vele buitenlanders die nog noodgedwongen buiten Maleisië verblijven, een geldig werkvisum hebben, hier al jaren wonen en werken, maar hier al maandenlang niet worden toegelaten.

Kom maar op strand…

Beep! Een berichtje op mijn telefoon:

‘Dear guest, we welcome all guests as long as body temperature meets requirement of below 37.5C and must fill out health declaration form.’

Blij dat ik geen kindjes teleur hoef te stellen, pak ik gerustgesteld door het bericht mijn tas in. Morgen wacht het strand op ons!

Over dit Wereldwijf: Merel Nahuijsen - Maleisië

Apa kabar… hoe gaat het? Hi, ik ben Merel en bijna 23 jaar chronisch expat. Ik heb in Jakarta gewoond, in Sydney en sinds 2014 woon ik met mijn gezin in Kuala Lumpur, Maleisië, waar ik redacteur en schrijver ben voor een lokale website. In mijn vrije tijd maak ik epoxy resin borden waarvan de opbrengst naar hondenasiel K9HappyHome gaat #Instagram Masterofnonechairity. Mensen… die vind ik machtig interessant! Ik schrijf er graag over en ik hoop vele mooie verhalen over Maleisië met je te gaan delen.