Maandthema juni – Gezonde gewoontes!

Deze maand schotelen we onze wereldwijven een kleine uitdaging voor met een maandthema als gezonde gewoontes. Ha! Wie bepaalt tenslotte wat een gezonde gewoonte is in onze multiculturele samenleving? Is dat op tijd naar bed? Of bakken in olijfolie in plaats van echte boter? Stukje vlees bij de maaltijd of helemaal veganistisch?

Bovendien, gezonde gewoontes zijn natuurlijk niet alleen een bewuste(te) keuze van voeding en balans in je leven. Of lichamelijk en geestelijk lekker in je vel zitten.

Leren van elkaar

Gezonde gewoontes zijn veel meer dan dat! En ze lopen van cultuur tot cultuur nogal uiteen. Want wat is nu eigenlijk ‘gezond’? En wat zijn ‘gewoontes’? Wie reist trekt een blik van nieuwe inzichten open. En leert over andere – net zulke gezonde – gewoontes als ‘thuis’. Die gezonde bruine boterham met kaas voor ontbijt krijgt een eigen versie in Azië met een kop stomende rijst. 

We vragen onze wereldwijven na te denken over die eerste maanden in hun nieuwe thuisland. Wat viel op en was zo anders dan in Nederland? Viel dat tegen of (na een tijdje) juist erg in de smaak? Wat verbaasde, maar hebben ze toch omarmd? Of zijn er ook gezonde gewoontes die simpelweg a little too much zijn? We gaan het lezen! 

Buiten de deur eten of zelf koken? 

Eén van de eerste blogs die onze hoofdredacteur van de Wereldwijven, Saskia, jaren geleden schreef, ging over de maaltijden in de VS. En dan vooral de ruime keuze in gemaksvoeding, vaak fastfood. Inmiddels is het alweer 10 jaar geleden dat ze vanuit Engeland naar de VS verhuisden. 

In rap tempo zag ze haar kinderen veramerikaniseren, terwijl zij en haar man op Hollandse wijze blijven ‘ouderen’. In al die jaren zijn vele gesprekken gevoerd met de kinderen: over verschillen in school en sport, vriendschap en seksualiteit, politiek en religie, drank, drugs en helaas wapenbezit. 

Saskia: “Over veel zijn we het nog altijd eens. Maar over één ding niet altijd: het wekelijks menu. Inmiddels wonen we alweer een aardige tijd hier, maar weiger ik nog steeds toe te geven aan de snelle keuken van fastfoodrestaurants. Ondanks dat we deze in alle varianten en smaken op rij-afstand kunnen genieten: hamburgers, noedels, sushi, deepdish-pizza’s of goed gevulde taco’s. Ik rijd er steevast aan voorbij, denkend aan de broccoli en het pondje grassfed groundbeef in de koelkast. Ook heb ik nog altijd moeite met de drive-in en loop ik liever even naar binnen om de bestelling te doen. Hilarisch toch?”

Van de nood een deugd maken

“Heel sporadisch week ik af van mijn principes omdat de idiote naschoolse (sport)schema’s van mijn kinderen de gang naar een restaurant mijn leven vereenvoudigde. Want wat kook je op een dag dat de één om 16.00 uur begint en de ander pas eindigt om negen uur ’s avonds? Ik reed heel wat kilometers van A naar B naar C en terug naar A. Vaak maakte ik in de tussentijd een snelle maaltijd klaar. Ook een soort van sport, hahaha!”

“Het is me gewoon zo met de Hollandse paplepel bijgebracht. Allebei mijn ouders werkten maar toch, ze kookten (ik geef toe: mijn moeder!) en daarna peuzelden we het gezamenlijk aan een gedekte tafel gezellig op. Bovendien is dat tafelmoment goed voor de evaluatie-gesprekken van ieders dag. Het heeft de afgelopen jaren veel vragende blikken van vriendinnetjes en vriendjes opgeleverd. Toch schoven ze allemaal braaf aan in afwachting van wat komen ging. Deze, mijn inziens, goede gewoonte werd (en wordt) ons niet altijd in dank afgenomen door onze eigen kinderen, maar volgens mij hebben de vriendjes en vriendinnetjes er nooit problemen mee gehad!”

Gezonde gewoonte: eigen boodschappen doen! 

“Inmiddels loop ik overigens hopeloos achter de feiten aan. Jonge kinderen worden ouder, trekken zich steeds vaker terug in hun eigen hok (met bord!), krijgen een rijbewijs, proeven hun vrijheid en doen hun eigen boodschappen! En ja, vaak zijn dat heel andere producten dan wat ik in huis haal. Ik snap het wel: ze willen erbij horen. Hetzelfde eten en drinken wat hun vrienden in hun mond stoppen. We laten los en juichen innerlijk als ze zelf de tuin instappen om sinaasappels te plukken en te persen. De lege glazen en plakzooi op het aanrecht neem ik dan voor lief.”

Van de fastfood in de VS nemen we jullie graag mee naar andere wereldkeukens. Hoe is het leven van scholieren bijvoorbeeld over de grens? Hebben ze veel of weinig huiswerk, maken ze lange dagen? Hoe makkelijk spreken we af met de buren? Welke vreemde gewoonten, zijn omarmd? Kortom, verhalen over gezonde gewoontes en hoe die wel of niet verschillen van land tot land.

Lees je mee?