Zwemmen met walvishaaien. Magisch mooi!
Sinds 2015 zeilt wereldwijf Anneke met haar man de wereld over en ontdekt ze in alle rust de meest afgelegen plekken en heeft bijzondere ontmoetingen. Voor de Wereldwijven blogt ze af en toe vanaf zo’n (afgelegen) plek. Over hoe ze meehelpt om koraal te stekken en te laten groeien in de koraalriffen rondom Fiji. Of een ontmoeting met een heuse Tasmaanse duivel. Onlangs legden ze hun boot NOK aan in Indonesië waar ze onder andere het eiland Sumbawa bezoeken.
Sumbawa bevat een enorme baai, Saleh bay, die volgens zeggen ontstaan is uit een vulkaan. Deze baai is zo groot, dat het eerder een binnenzee is. Wat ook heel bijzonder is, is dat in deze baai walvishaaien voorkomen. En daar kun je mee zwemmen!
Walvishaaien: friendly giants?
We gaan voor anker bij een dorpje diep in Saleh bay, van waaruit trips worden aangeboden om met walvishaaien te zwemmen. Zwemmen met haaien van zo’n 10 tot 12 meter!? Ben ik levensmoe? Nou nee hoor, zeker niet. Dit zijn walvishaaien. Friendly giants. Volgens Google langer dan een schoolbus en met een gewicht tot 19.000 kg. Ze eten plankton en ander klein spul, maar zijn ongevaarlijk voor mensen.
We worden ’s morgens om 3.00 uur opgehaald van ons schip met een traditioneel bootje. We waren al gewaarschuwd voor de herrie van de niet geïsoleerde uitlaat en hebben oordopjes paraat. Na een flinke tijd varen komen we aan bij een zogeheten ‘spider’boot. Tot onze verbazing zegt onze gids dat we nu nog wel even kunnen gaan slapen! Zelf klimt hij op de spiderboot. Rond 5.45 uur begint het langzaamaan licht te worden. De touwtjes van de spiderboot worden één voor één losgemaakt en een fijnmazig net wordt opgehaald. Ze vissen op hele kleine inktvissen (squid) en deze worden gevoerd aan de walvishaaien.
Eigenlijk ben ik principieel tegen het voeren van wilde dieren. Het is verstoring van het ecosysteem. Echter, walvishaaien worden met uitsterven bedreigd. Tot een paar jaar geleden werd er ook hier nog op ze gejaagd maar nu worden ze dus gevoerd en beschermd, waarmee tevens ecotoerisme op gang komt. De plaatselijke, arme vissersdorpjes krijgen zo meer welvaart en wij kunnen deze prachtige dieren bewonderen. Voldoende om mijn geweten te sussen.



Oog in oog met walvishaaien
De mannen van de spiderboot roeren met een emmertje in het water. Er gebeurt….? Niks! Onze gids komt zeer gehaast weer aan boord van onze kleine boot. Hij vertelt dat er bij deze spiderboot geen walvishaaien zijn, maar verderop bij een andere boot wel. Inmiddels zijn er meerdere toeristenboten gearriveerd en onze schipper maakt veel snelheid om als eerste bij de walvishaaien aan te komen. Ik zit al klaar met mijn zwemvinnen en duikmasker. Zodra we er zijn, spring ik in het water. We zien de enorme bekken van een aantal walvishaaien al boven water, waar ze water met de inktvisjes naar binnen slurpen. Wat zijn ze prachtig! En groot!
We tellen op een gegeven moment zeker zes exemplaren. Ze zwemmen langs je heen en onder je door maar raken je niet aan. Jij mag hen ook niet aanraken, omdat je dan hun natuurlijke beschermlaag kan beschadigen. Dat wil je natuurlijk niet. Super grappig is dat mijn man en ik de eerste tijd het rijk alleen hebben met deze mooie dieren. De toeristen kijken wat angstig toe. Later komen er wel steeds meer in het water maar ze blijven op een kluitje en op afstand. Vind ik prima.
Na een flinke tijd in het water gelegen te hebben, vinden we het genoeg. We gaan samen met de schipper terug naar onze boot. Tijd voor koffie en nagenieten. Wat een geweldige ervaring!
Op avontuur met Anneke? Lees hier al haar eerder verschenen blogs bij de Wereldwijven!