Zwanger en een kindje krijgen in het buitenland. Hoe is dat?

Daar zat ik dan bij de verloskundige. Ik hoorde in ieder geval een kloppend hartje, maar dat was het enige wat meer dan duidelijk was want ik had geen idee waar de verloskundige het in haar rappe Spaans allemaal over had. Met mijn beetje Spaans, kon ik gelukkig volgen dat het goed ging en mijn belangrijkste vragen stellen. Maar echt aangeven hoe ik me voelde? Dat lukte me niet echt.

Ik was zwanger en alleen in Spanje want mijn man zat nog in Ghana. We waren hard bezig met zijn visumaanvraag. Achteraf denk ik soms, hoe heb ik dit toch allemaal kunnen doen? 

De eerste echo’s

Nadat ik in Ghana zwanger bleek te zijn, stapte ik zo snel mogelijk op het vliegtuig. We kozen ervoor om als gezin op te starten in Spanje, een mooie middenweg tussen Nederland en Ghana wat ons betreft. In verband met de pandemie, moest ik via Nederland reizen waar ik ook de afspraak voor de eerste echo met acht weken maakte. Op het grote zwarte scherm zag ik een klein pindaatje liggend in een hangmatje. De verloskundige legde alles rustig uit en gaf me een mooie foto mee.

Achteraf bleek dit ook de mooiste echo-foto die ik nu van mijn dochter heb. Toen ik zwanger en wel in Spanje aankwam, duurde het even voordat ik alle papierwerk voor de zorg had geregeld en dus kwam mijn volgende echo pas bij twintig weken. Hier worden toch niet zulke mooie foto’s als in Nederland gemaakt en ook mocht ik zelf geen foto’s of video’s maken voor mijn man, die er niet bij was. De dokter keek geconcentreerd of alles wel goed was en dat was natuurlijk ook het belangrijkste. Toch had ik het wel leuk gevonden als ik een neus of handje had kunnen onderscheiden, maar bij de meeste echo’s had ik geen flauw benul waar ik naar keek. 

Zwanger van… een meisje!

Ook in Spanje kan bij de 20 weken echo het geslacht bepaald worden. Ik was overtuigd dat ik een zoon zou krijgen maar het werd een prachtige dochter! Wat een verrassing. In Spanje deelt men dan al gelijk de naam van het kindje en ik moest regelmatig bij de verloskundige vertellen dat wij de naam nog even geheim hielden. 

Kleding voor de kleine kocht ik voornamelijk bij wat grotere internationale winkels. Want Spaanse babykleding is wat mij betreft een verhaal apart en daarmee bedoel ik dat deze zoeter dan zoet is. Roze en lichtblauw, veel kant en roezeltjes, gebreide tuinbroekjes. Niet echt mijn ding. Ik hoorde ook dat je in Spanje direct na de geboorte in het ziekenhuis oorbellen kan laten zetten voor de meisjes. Anders weet niemand op straat of het een jongen of meisje is. Zelfs als ze een mierzoet jurkje draagt want het was een vraag die wij geregeld kregen! 

Zwanger? Bevallen doe je in het ziekenhuis

Thuis bevallen is hier geen optie en dus ga je altijd naar het ziekenhuis. In de cursus voor de bevalling werd zelfs eventjes aangehaald dat wij (gekke) Nederlanders thuis kunnen bevallen. Ik vond het trouwens wel fijn dat we gewoon in het ziekenhuis zouden zijn met alle hulp om ons heen. We hadden gelukkig een Engels sprekende dokter en voor de dagen daarna zelfs een privé-kamer om bij te komen. 

Op de verloskamer werd mij meteen gevraagd of ik een ruggenprik wilde. Dit wordt eigenlijk standaard gedaan want het overgrote deel van de Spaanse vrouwen kiest hier meteen voor. Voor mijn Ghanese man was het bijzonder dat hij bij de bevalling aanwezig mocht zijn want in Ghana is dit een vrouwenaangelegenheid. Mannen wachten daar rustig af totdat de vrouw de ‘klus heeft geklaard’. Ik moest hem van te voren dus wel een beetje voorbereiden. 

Kraamzorg? Daar doet men niet aan

Kraamzorg blijkt iets typisch Nederlands want dit kennen ze in Spanje zeker niet. Verwacht wordt dat bijvoorbeeld jou moeder en/ of andere belangrijke vrouwen om je heen, je de eerste tijd op weg helpen. Voor alle controles na de bevalling moet je iets langer in het ziekenhuis blijven en daarna ga je zelf naar de huisarts of het ziekenhuis. In mijn geval raceten we heel wat op en neer om mijn hechtingen te controleren. Niet heel relaxed maar aan de andere kant vond ik het fijn dat we geen vreemde in huis hadden rondlopen. Mijn ouders kwamen met de auto vanuit Nederland en precies op de dag dat onze dochter geboren werd. Perfecte timing! 

De eerste maanden werd uiteraard de kleine goed in de gaten gehouden en ik, de kersverse moeder, ook. Ze onderzochten niet alleen mijn fysieke herstel maar stelden mij ook vragen over mijn mentale gezondheid. De zorg is in Spanje wat mij betreft goed geregeld. Ik kan in ieder geval terugkijken op een goede en passende begeleiding tijdens mijn zwangerschap, de bevalling en de periode daarna. 

Ben jij zwanger in het buitenland? Mijn tip: loslaten…

Ga jij bevallen in het buitenland en loopt het daarom anders dan je misschien kent of hoort van jou familie of vrienden? Wat mij erg hielp is om vooral te vertrouwen op de signalen van mijn baby en mijn eigen gevoel. Je kan (helaas) niet alles begrijpen en het gaat misschien niet allemaal zoals je in gedachten had. Dit zorgt ervoor dat je jezelf een beetje moet overgeven. Wat mij betreft helemaal niet verkeerd (in een land als Spanje waar de zorg naar mijn mening goed geregeld is).

Ik leunde vooral op mijn gevoel en ik voelde me goed. Dat was de beste informatie voor mij. Natuurlijk waren er bij mij geen grote complicaties dus ik durfde ook los te laten. Ik snap dat je meer begeleiding nodig hebt bij complexere situaties. Ik denk dat je er ook op kan vertrouwen dat professionals hun werk goed willen doen. Ondanks dat we elkaar niet altijd goed konden verstaan of begrijpen, wist ik dat ze het beste met mij voor hadden en ben ik ze allemaal dankbaar voor de goede begeleiding. 

Daarnaast heb ik een aantal boeken en podcasts gebruikt als informatiebronnen. Vrienden en familie hebben me over hun ervaringen verteld. De kleine zelf heeft me tot nu toe denk ik het meeste geleerd over mijzelf en hoe een moeder te zijn! En tijdens dit hele proces van controles en het opnemen van informatie is mijn Spaans enorm verbeterd en heb ik veel geleerd over de werkwijze en cultuur hier. Wat mij betreft dus best een goede manier om een nieuw land te leren kennen!