Pap en mam, kon ik maar even jullie handen vasthouden.

Vandaag realiseer ik me dat de afgelopen maanden er dieper hebben ingehakt dan ik dacht. Ik had en heb meer zorgen om jullie dan ik via onze belletjes laat blijken. Lieve mam, lieve pap, over een week zou ik weer naar Nederland vliegen. Samen met de twee meiden. We zouden er een paar dagen Parijs aan vastknopen en dan een heerlijke hele week bij jullie bivakkeren. Toen kwam Corona…

Eerst naar jullie in Nederland maar onvermijdelijk natuurlijk ook naar ons in de VS. Ons (meiden) tripje hebben we moeten uitstellen en we weten nog niet wanneer dan wel. De afstand was al groot maar lijkt nu eindeloos. In afstand. In tijd. Kon ik jullie allebei snel maar weer vasthouden. Gewoon even elkaars handen raken, strelen en niet meer loslaten …

Ineens herinnerde ik me ook een gesprek van heeeeeel lang geleden. Grappig zoals herinneringen onverwacht naar boven komen. Inmiddels ben ik een paar jaar ouder dan jij toen. Lieve mam, herinner jij je dit nog? Dit gedicht is voor jou. En natuurlijk ook voor pappa, want jouw handen pap, zijn me even dierbaar.

Mijn handen,
zijn poezelig zacht, zegt mammie.
Ik leg mijn hand in
die van haar.
Vingers verstrengeld verraden
haar pijnlijke kloofjes. Een gespleten nagel.
Ze lacht,
je hebt de handen van je oma.

Mijn handen,
hebben slanke polsen, glimlacht mamma.
Ze pakt mijn hand
met die van haar.
Hand in hand voel ik
haar ruwe huid. En gevijlde nagels.
Ze streelt,
precies de handen van je oma.

Mijn handen
dragen een prachtige ring, fluistert mams.
Ze legt mijn hand
in die van haar.
Ringen raken elkaar,
haar huid voelt warm. Lange nagels.
Ze kijkt,
nog altijd de handen van je oma.

Mijn handen
zijn mooi gelakt, zegt mam.
Mijn hand raakt
die van haar.
Vingertoppen strelen en vinden
zachte rimpels. En parelmoeren nagels.
Ze knijpt in mijn hand,
je hebt zachte handen zoals je oma.

Ik kijk en zie mijn handen.
Ze zijn zo vertrouwd,
me zo dierbaar.
De kloofjes.
De ruwe huid.
De lak.
De rimpels.
Ik strijk haar mooie handen,
Mam, weet je nog? Mijn handen?
Ze zijn van jouw.