Femke: “Zou dit goed gaan? Rondreizen met twee honden in een camper?”

Mijn man en ik hadden al langer de wens om in een camper door Canada en de Verenigde Staten te reizen. Hoewel hierover dagdromen erg leuk was, speelde altijd een belangrijke vraag in mijn achterhoofd: wat doen we dan met onze twee honden? We wilden ze niet achterlaten, dus eigenlijk was er maar één optie: we nemen ze mee! Toch riep deze beslissing de nodige twijfels op: is er wel genoeg ruimte in zo’n camper? Zijn honden welkom op campings? Hoe moet dat in het vliegtuig?

En bovenal: doen we Cooper en Wheatley hier wel een plezier mee? Gelukkig kan ik, nu we ruim vier maanden op weg zijn, stellen dat het allemaal goed heeft uitgepakt. Rondreizen met honden? Het kan best!

Expertise van ‘diehard’ van-lifers over rondreizen met honden

We beginnen onze voorbereidingen op de reis door ervaringen van anderen op te zoeken. Zeker in de Verenigde Staten is het momenteel heel populair om in een busje te wonen. Er zijn talloze blogs, Instagram en YouTube accounts te vinden van zogenaamde van-lifers, die hun dagelijks leven delen. We komen meerdere voorbeelden tegen van stellen die in een busje wonen en rondreizen met honden. Het kan dus!

De volgende stap is om te regelen dat wij en de honden voldoen aan de eisen van Canada, de VS en de luchtvaartmaatschappij. We zoeken op welke inentingen Cooper en Wheatley nodig hebben. Dit verschilt gelukkig weinig van de eisen in Nederland. Het belangrijkste is de rabiës vaccinatie. Verder kopen we reiskennels, welke aan een lange lijst van eisen moeten voldoen. Een paar voorbeelden: de crate moet van hard plastic zijn gemaakt, over een centraal vergrendeling-systeem beschikken en er moet absorberend materiaal in liggen. Verder moet je hond helemaal rechtop kunnen staan, zich kunnen omdraaien en lekker kunnen liggen. We downloaden de eisenlijst en gaan op zoek naar geschikte kennels. Als we die eenmaal hebben, kunnen we eindelijk een vliegticket voor de honden boeken. Dat kan namelijk pas als je de afmetingen van de kennels weet.

Een paar weken voor vertrek zetten we beide kennels met handdoek en dekentje erin alvast in de woonkamer. Zo kunnen Cooper en Wheatley eraan wennen. Ook plakken we conform de eisen de nodige stickers en informatie op de kennels, zoals de naam van de hond en onze gegevens. Ten slotte maken we een afspraak bij de dierenarts, die een paar dagen voor vertrek een gezondheidsverklaring afgeeft. Met die op zak kunnen we vertrekken!

Van check-check naar de check-in!

Als we op Schiphol aankomen is de eerste stap om Cooper en Wheatley in te checken. Als dit geregeld is, brengen we ze naar de afwijkende bagage balie, waar een medewerker controleert of de kennel aan de eisen voldoet. Nu ze hier zijn afgezet, zullen wij ze pas in Vancouver weer terugzien. Daar kunnen we ze in de bagagehal bij de odd-sized luggage ophalen. Hier zien we een lopende band: het zal toch niet? Jawel hoor, de honden verschijnen één voor één in hun kennel op de lopende band. We halen ze er snel af. Voor we naar buiten kunnen gaan, worden we nog tegengehouden voor een extra security check. Hier moeten we het paspoort van de honden laten zien, bevestigen dat ze echt van ons zijn en uitleggen wat we van plan zijn in Canada. Gelukkig mogen we door: het avontuur kan beginnen!

We kiezen een redelijk grote camper uit, zodat er ook voor de honden genoeg ruimte is. Hoewel het goed gaat, is het ook voor Cooper en Wheatley even wennen aan de nieuwe situatie. Cooper past zich snel aan, maar Wheatley is wat ouder en heeft meer tijd nodig. Hij gaat vaak in zijn mand in een hoekje liggen en kijkt dan wat sip. Gelukkig komt ook hij na een paar weken uit zijn schulp. Hij went aan het nieuwe ritme en is weer vrolijk.

On the road… met af en toe een beer op de weg!

Tot onze grote opluchting is het in Canada heel gebruikelijk om je hond mee te nemen als je gaat kamperen. Hoewel commerciële campings vaak een apart tarief voor de honden rekenen, is dat bij nationale en provinciale campings niet het geval. Daar betaal je per plek, ongeacht of je met een tentje of bus komt, hoeveel personen er zijn en of je honden bij je hebt. De plekken zijn lekker ruim, waardoor we altijd wel een touw kunnen spannen waaraan we de honden vast maken. Zo kunnen zij lekker rondlopen terwijl we buiten zitten.

Wat hier heel anders is dan thuis, is alle wildlife die je in de bossen vindt. Zo ging ik op een ochtend met Cooper en Wheatley vlak bij de camping wandelen. Onderweg kwamen we ineens een beer tegen, die gelukkig wegrende toen ik de honden riep. Voor beren moet je hier echt oppassen, maar je kan ook onder andere poema’s, wolven en lynxen tegenkomen. Daarom houden we de honden meestal aangelijnd. Als we ze toch los laten, maken we een berenbel vast aan hun tuigje.

Al met al kunnen we stellen dat dit rondreizen met de honden een goede keuze is geweest. Ze krijgen meer aandacht dan thuis en genieten van de wandelingen op steeds weer nieuwe plekken. En als we terugkomen springen ze zo in de camper. Dan drinken ze wat en zoeken ze een lekker hoekje op om in te liggen. De camper is nu echt hun thuis. De volgende uitdaging wordt om ze mee de grens over te nemen, de Verenigde Staten in. Maar daar hebben we na het succes in Canada alle vertrouwen in!

Dat reizen met je geliefde viervoeters behoorlijk stressvol kan zijn, weet wereldwijf Wendy uit ervaring. Lees haar blog over hun emigratie met honden Cooper en Spikey van Curaçao naar de Dominicaanse Republiek!