Wereldwijf Irene: “Wat is ’thuis’ zijn eigenlijk?”
Als ik in mijn studententijd van één van mijn jaarclubgenoten wilde weten waar ze dat weekend zou verblijven, vroegen we elkaar: “Ben je dit weekend thuis of thuis thuis?” Het onderscheid was of je in je studentenkamer zou zijn of bij je ouders. In die periode hadden we allemaal twee plekken waar we thuis waren, in de studentenstad waar het nieuwe leven op ons wachtte en ons ouderlijk huis waar we terugkwamen in het leven dat we hadden achtergelaten.
Thuis thuis, in de kamer die de sporen van onze jeugd liet zien, waar we verzorgd werden door onze ouders en konden bijslapen in de rust en veiligheid die we daar zo goed kenden.

Thuis in Utrecht
Hoe langer ik studeerde hoe vaker ik thuis was in mijn studentenkamer en hoe meer het thuis thuis van mijn ouderlijk huis naar de achtergrond verdween. Steeds minder keerde ik terug naar mijn oude leven. Ik had mijn nieuwe plek gevonden in de stad die nog lang na mijn studie mijn thuis zou zijn. Een stad waar ik steeds weer terugkeerde, van welke reis ik ook thuiskwam.
Ik voelde me thuis in Utrecht, tot het ineens niet meer klopte. Tot ik voelde dat ik uit de stad weg moest. Al had ik geen idee hoe ik dat kon aanpakken. Tijdens mijn reizen had ik ontdekt dat ik op veel plekken kon zijn. Het voornaamste op die plekken was niet zozeer het gevoel dat ik ook daadwerkelijk een huis had; het was vooral het gevoel van thuis zijn in mezelf. Zolang ik stevig thuis was in mijn eigen lichaam, dan voelde ik me vrijwel overal thuis.
Wat betekent het om thuis te zijn?
Wanneer ben je thuis, heb je daar een vaste plek voor nodig of kan het ook gekoppeld zijn aan een land, een stad of een regio? Na een kort bezoek aan Nederland afgelopen maand werd ik herinnerd aan het idee dat je eigenlijk geen vaste plek nodig hebt als je goed geaard bent. Als je weet wie je bent.
“Toch kan een plek je ook helpen die stevige basis te creëren “
Dat ik niet eerder uit Utrecht vertrok, had precies daarmee te maken. Ik had een eigen thuisplek gecreëerd. Een veilige haven waar ik kon groeien en mezelf een stevige basis kon geven. Tot die basis zo stevig was dat ik daar niet meer wilde blijven. Toch voelde ik me het eerste half jaar van mijn nieuwe leven ontheemd. Ik was niet blij en moest opnieuw een basis creëren. Dat lukte pas toen ik terugkwam op het eiland dat me in het verleden altijd dat veilige gevoel had gegeven.
Thuis zijn en vrij
Op Corfu kon ik alles loslaten wat nog vastzat, ik startte een nieuwe zoektocht naar mezelf en kwam er sterker uit dan ooit. Ik leerde lagen van me af gooien waarvan ik niet eens wist dat ze me vasthielden. Zelfs al heb ik de afgelopen zes maanden op verschillende plekken gewoond, ik ben hier thuis. Het is niet alleen Corfu, het is het complete gebied rond het eiland, de zee, het vaste land en de omringende eilanden. Hier voel ik me goed en sterk. Hier ben ik vrijer dan ooit.
Thuis zijn betekent weten wie je bent en je verlangens volgen. Het betekent voelen wat goed voelt voor jou en daar naar handelen. Thuiskomen bij jezelf kost tijd en heeft in de basis een vaste plek nodig. Een plek die je het gevoel geeft dat je helemaal mag zijn wie je bent. En als je dat gevoel vast kunt houden, kun je overal thuis zijn.
Podcast!
Irene sprak ook over haar leven in de podcast Wereldwijven On Air! met host wereldwijf Rianna. Iedere maand praat Rianna met een gast over haar leven in het buitenland. Waarom liet ze Nederland achter, hoe is het leven waar ze woont en welke dromen jaagt ze na?
Meer weten over Irene? Neem eens een kijkje op haar website of lees haar eerder gepubliceerde blogs bij de Wereldwijven.