Return to Self: de afspraak die alles wéér op zijn kop zette

De komende weken neemt Myrte je mee in haar bijzondere verhaal, waarover ze ook een boek schrijft, Return to Self. Hoe één telefoontje je leven compleet overhoop kan halen en alles in een nieuw perspectief plaatst. In een serie columns schrijft ze eerlijk over verlies, verdriet, groei, zelfontwikkeling, ontdekkingstochten en uiteindelijk over terugkeren naar wie ze écht is. Haar verhaal heeft raakvlakken met het verhaal van ons allemaal: een leven creëren zoals jij dat wilt.

Wat eraan vooraf ging: op 21 november 2017 wordt Myrte wakker en ontdekt ze dat ze meerdere telefoontjes van haar ouders heeft gemist. Haar meervoudig gehandicapte zusje heeft een hersenstam infarct en ligt in het ziekenhuis. Als ze overlijdt valt Myrte in een diep gat. Ze krabbelt op en verwelkomt twee jaar later een getraumatiseerde tienermeid in huis. Een jonge meid die al zoveel in haar leven heeft meegemaakt. Na de eerste ups en downs, breekt een tijd van verrijking met haar puberende huisgenoot aan, zowel figuurlijk als letterlijk voor Myrte zelf. En dan na deze tijd van groei wordt de bodem weer bruusk onder Myrte’s voeten weggeslagen…

Een virus dat alles veranderde

Heel eerlijk, deze blog is behoorlijk heftig voor me om te schrijven. Het is echt heel intiem en persoonlijk, maar dit is wel waar ik bewust voor kies. Ik deel mijn verhaal niet voor mezelf, maar juist voor iedereen die zich herkent in, en gesteund voelt door vergelijkbare situaties. Ik neem je mee terug naar eind maart 2020. De liefde, die ik dacht te hebben gevonden, bleek het wéér niet te zijn. Wat was dit toch? Ik werd er zo moe van en eigenlijk schaamde ik me er ook voor. Weer gefaald. 

Tegelijkertijd veranderde de wereld zoals we die kenden compleet door COVID-19. Van de ene op de andere dag verloor ik mijn bedrijf. Iedereen schrapte externe mensen uit het budget, zo ook mijn diensten. Daar zat ik dan. Geen inkomen, geen inkomensperspectief, angst en onzekerheid op alle niveaus.

Ondanks en misschien wel dankzij die angst en onzekerheid, lukte het me om al vrij snel een speciaal COVID-programma (“Van chaos naar controle tijdens Corona”) op te zetten voor eigenaren van kleine bedrijven om hen door deze tijd heen te helpen. Het was een snelle oplossing en niet permanent, maar het feit dat ik het (conceptueel en visueel) binnen drie dagen kon ontwerpen, gaf me weer even een boost in mijn zelfvertrouwen.

Wat stond ons te wachten?

Ik was niet alleen want velen zagen in die tijd dat fundamentele elementen als inkomen, gezondheid, veiligheid en vrijheid bedreigd werden. Dit is te vergelijken met het begin van de onbewuste zoektocht in je leven, de “chaos-fase” , waar ik in mijn boek Return to Self eerder over schreef. Dit gaat vaak gepaard met een heftige gebeurtenis die jouw fundament aan het wankelen brengt en zorgt voor onrust, frustratie, angst en chaos.

Jij voelt waarschijnlijk hetzelfde als je terugkijkt op deze begintijd van COVID, nietwaar? In een tijd waarin iedereen met dezelfde pandemie werd geconfronteerd, waren er net zoveel verschillende ervaringen als dat er mensen zijn. De impact van COVID-19 was voor ieder individu weer anders en uniek. 

Ik was dus niet alleen, maar mijn ervaring was voor mijzelf wel uniek. Twee weken voordat ik net als iedereen in de chaos van de pandemie kwam, ontdekte ik dat ik zwanger was. Ik voelde meteen, dat ze met z’n tweetjes waren. Mijn beste vrienden noemden me natuurlijk gek, want hoe kon ik dat weten. Ik bleek gelijk te hebben.

Een periode van uitersten

Mijn sterke intuïtie en verbinding met mijn hogere zelf, hebben me nooit in de steek gelaten, maar nu ik zwanger was, moest ik de vraag beantwoorden: “hoe moet ik dit in godsnaam doen?” Wat voelde ik me eenzaam, verward en doodsbang. Toch voelde ik ook een diepe kracht in mij naar de oppervlakte komen. Het is dat vuur in je buik als je je sterk voelt en gelooft dat je het aankan.  

Ik wíst dat ik zwanger was nog voordat de test het bevestigde. Kort daarvoor was ik ontsnapt uit de (weer) zeer ongezonde relatie die voor mij het einde van een tijdperk betekende. Toch had ik al besloten om ze zelf op te voeden, omdat ik altijd al moeder wilde worden én ik inmiddels wist dat ik dit kon, dankzij mijn prachtige tiener pleegdochter.

Ik werkte keihard om mijn bedrijf voor te bereiden op mijn werkelijke behoeften om meer online te werken en locatie- en tijd onafhankelijk. Maar natuurlijk stond mijn wereld op z’n kop en moest ik mijn leven volledig omgooien om een goede alleenstaande moeder te kunnen zijn.

Twee weken ná de eerste Covid-golf had ik de eerste officiële echo. Ik was super opgewonden en mijn ouders moesten buiten wachten omdat er door de restricties niemand mee naar binnen kon. Toen ik daar alleen lag en naar het scherm keek, zei de verpleegkundige: “Het spijt me zo, maar ik zie niets groeien”. Een zin die ik niet kon bevatten. Hoezo dan? Mijn lichaam vertoonde alle tekenen van een zwangerschap! Het was zo’n traumatisch en surrealistisch moment.

Geen leven meer

Van de ene op de andere dag veranderde mijn hele leven wéér. Of beter gezegd: mijn hele wereld stortte in. Ik had een ‘gemiste miskraam’ en omdat dit zo onverwacht is, is het een zeer schokkende ervaring. De fysieke procedure na een gemiste miskraam is erg pijnlijk en emotioneel omdat je medicijnen slikt om de miskraam op gang te brengen. Dit was één van de meest verschrikkelijke dagen van mijn leven.

Ik lag op de grond van mijn dakterras in een klein stadje in het midden van Nederland en kon niets anders dan huilen. Ik was zo diep gekwetst en zo verdrietig, dat ik gewoon niet meer wist wat ik moest doen. Letterlijk en figuurlijk voelde dit als mijn rock-bottom moment, helemaal leeg op alle gebieden.

Een dierbare vriendin, die jaren eerder een soortgelijke ervaring had gehad, zei deze levens-veranderende woorden tegen mij: “Myrte, nadat dit mij was overkomen, besloot ik alles te doen waar ik altijd zo bang voor was (ze had ernstige paniek- en straatangst vroeger). Weet je waarom? Omdat ik het belangrijkste al kwijt ben, dus het kan alleen maar beter uitpakken dan verwacht”.

Genoeg is genoeg

Nadat ze me dit vertelde, besloot ik op precies dat moment dat ik de controle over mijn leven weer zou nemen. Het was mijn genoeg-is-genoeg-moment. Ik wilde niet langer tevreden zijn met wat het leven me gaf. Ook al was ik behoorlijk succesvol geweest in mijn werk en had ik er zelfs prijzen mee gewonnen, toch had ik het gevoel dat ik altijd genoegen nam met de kruimels. Ik was er klaar mee!

Vanaf nu besloot ik dat niet meer wilde dat het leven mij overkwám. Ik wilde stoppen met bestaan en zou nu beginnen met te gaan leven! Uiteindelijk heb ik altijd het gevoel gehad dat ik hier was voor een groter doel. Het was tijd om dat in gang te zetten.

Mijn motto en persoonlijke quote is altijd to move forward, you have to move inwards first. Maar wat was ik moe. Zo extreem moe. Niet alleen fysiek. Ook mentaal, emotioneel en spiritueel. Ik besloot te gaan mediteren, een dagboek bij te houden en dagelijks mijn levensdoelen en mijn levenswaarden opnieuw te evalueren.

Heft in eigen handen nemen

Ik realiseerde dat ik precies het tegenovergestelde in mijn leven had gecreëerd van wat ik écht wilde. Heb jij ooit een moment gehad dat je je afvroeg, “hoe ben ik hier eigenlijk in beland?” Voor mij was het het enige waar ik aan kon denken. Wat was er in vredesnaam gebeurd met mijn droom om in het buitenland te werken en te wonen? In een warm land een veilige plek creëren voor mijn klanten om te werken aan zichzelf en hun bedrijf? En vooral, wat was er gebeurd met mijn verlangen om een leven in vrijheid te leven?

Financiële vrijheid is niet mijn hoofddoel maar zie ik als een middel om emotionele, spirituele, creatieve én professionele vrijheid te creëren zodat ik zelf op mijn best ben en de mensen om mij heen, maximaal kan helpen. Nooit paste ik in een systeem, en toch was ik daar. 

Ik was gewoon een marionet in het systeem van een middelmatig leven. Maar vanaf nu niet langer. 

Volgende week: de transformatie begint

Ik kijk in de spiegel en stel mezelf een vraag, wat is de legacy die ik wil achterlaten? Niet alleen in mijn privé-leven, maar ook in mijn professionele leven. Ik volg een mentorship programma in Londen en neem een groot besluit. Ik zeg mijn huurhuis in Nederland op en verkoop alles wat ik heb – behalve mijn motor – en neem de veerboot naar Londen. Nieuw land, nieuwe kansen, nieuwe ik?

Heb je de voorgaande blogs van Return to Self gemist? Lees ze hier: blog 1, mijn zusje en blog 2, mijn pleegdochter

Myrte’s volgende column staat gepland voor woensdag 23 februari aanstaande. Volg je haar de komende weken?

Meer over Return to Self

Myrte: “Al ver voor het jaar 2020 was ik verdwaald. Maar het punt is, ik wist niet dat ik verdwaald was. Ik wist niet dat ik mijn hele leven een masker opzette en ik nam gewoon genoegen met wat het leven me gaf. Nooit beseffende dat dat alleen maar kruimels waren. Nooit beseffende dat ik er ook voor zou kunnen kiezen om daar géén genoegen mee te nemen. Ik was mijzelf niet en verdwaald in het labyrint van mijn eigen ziel en mijn eigen dagelijkse leven.”

“Tot mijn zusje plotseling overleed op 21-jarige leeftijd in 2017. Ze was een meervoudig gehandicapt meisje dat niet kon lopen, praten of voor zichzelf zorgen. Mijn ouders hebben altijd voor haar gezorgd met alle liefde en aandacht die ze nodig had en verdiende. Ze was zeker het licht in onze familie, maar ik werd ook geconfronteerd met een onverwachte nieuwe visie op haar aanwezigheid. Dit was de start van een intensieve ontdekkingstocht terug naar mijzelf.”

Begin maart dit jaar komt mijn boek uit, Return to Self. Deze lanceer ik – eerst online – terwijl ik voor het eerst op het grote podium staat, in Parijs, om te spreken over vrouwelijk leiderschap en hoe je een succesvol bedrijf kunt bouwen zonder je echte zelf, op te offeren. “Over een leven creëren zoals ik dat écht wil. Een bedrijf runnen op de manier die mijn missie en filosofie maximaal ondersteunt. Wonen op plekken waar ik maximaal tot bloei kom. En bovenal: een reis naar blij zijn met, en trots zijn op mezelf.” Spannend! Volg je mij?