Bedrijf van een wereldwijf – Nanginyi: het meisje waarmee het begon

De oma van Mar-Lisa woonde vroeger met haar gezin in Tanzania en vertelde er altijd prachtige verhalen over. Mar-Lisa wist daarom dat ze ooit naar Tanzania wilde gaan. In 2016 was het zover, ze ging er voor een aantal maanden werken als coördinator in een onderwijsproject. Het idee was dat het voor tijdelijk zou zijn, maar het liep anders.

“In het Maasai dorp, de boma heb ik mijn man leren kennen, een Maasai krijger. We wonen nu met onze kinderen in een huis, vlak buiten de boma. Ik heb hier Stichting Nanginyi opgericht. Het heeft als doel kinderen uit armere Maasai gezinnen de kans te bieden naar school te gaan, om zo een beter toekomstperspectief te krijgen. Vooral voor de Maasai meisjes betekent dit een grote verandering in hun leven, omdat ze door naar school te gaan niet op jonge leeftijd worden uitgehuwelijkt.”

Het meisje Nanginyi

“Tijdens mijn vrijwilligerswerk in het onderwijsproject, leerde ik in de boma het meisje Nanginyi kennen. We hadden meteen een klik en ook al spraken we verschillende talen, we konden vreselijk lachen met elkaar. Ik leerde haar familie kennen en al snel ontstond er een hechte vriendschap tussen mij en haar familie.”

“Onder de Maasai in Tanzania is het gebruikelijk dat meisjes tussen hun tiende en veertiende worden besneden en daarna jong uitgehuwelijkt. Op een dag was ik in de boma en zag ik de vrouwen een hutje binnengaan. Ik hoorde daarna vanuit de hut een soort schreeuwend geluid, wat ik niet meteen thuis kon brengen. Later hoorde ik dat op dat moment een meisje werd besneden in de hut. Ik zal het geluid van haar stem nooit vergeten en ik besloot op dat moment dat ik iets tegen meisjesbesnijdenis wilde doen.”

Stichting Nanginyi

“Ik wilde niet dan Nanginyi hetzelfde zou overkomen. Ik heb dit besproken met haar ouders en het idee ontstond toen om Nanginyi naar school te laten gaan. Haar ouders hadden daar alleen de middelen niet voor en er was ook nog een ander probleem. Nanginyi was al aan iemand uitgehuwelijkt en de aanstaande bruidegom had al vier koeien voor haar betaald. Ik heb toen die vier koeien terugbetaald en het huwelijk is afgezegd. Ik heb het schoolgeld voor Nanginyi geregeld en zij gaat nu naar school. Ze doet het daar hartstikke goed! Het verlangen ontstond om meer kinderen, waarvan de ouders het schoolgeld niet kunnen betalen, naar school te laten gaan. Samen met mijn goede vriendin Milou heb ik daarom in 2017 Stichting Nanginyi opgericht.”

“Van de kinderen die dankzij de stichting naar school kunnen, is de helft jongens en de helft meisjes. Het gaat om een volledige schoolcarrière; dus basisonderwijs, middelbare school èn een vervolgopleiding. Met de ouders van de meisjes spreken we, doormiddel van een contract af dat zij hun dochter tijdens hun schoolcarrière niet laten besnijden en niet uithuwelijken. Doordat ze een volledig schooltraject doorlopen, inclusief een beroepsopleiding, hebben deze kinderen kans op een baan en bewandelen daarmee een ander toekomstpad. Op dit moment gaan 63 kinderen dankzij Stichting Nanginyi naar school.”

“Het werk wat ik doe voor de stichting is allemaal vrijwillig. Ik kom van Urk en we hebben het geluk dat de mensen in mijn kennissenkring daar erg actief zijn in sponsoring en het werven van geld. Mijn man spreekt de taal, het Swahili en doet de coördinatie en contacten onder de Maasai mensen hier. Hij is sinds kort in dienst getreden en ontvangt een lokaal salaris.

Zelfvoorzienend

De dichtsbijzijnde grote stad in de buurt ligt op tweeëneenhalf uur rijden. We leven voor een groot deel zelfvoorzienend. We hebben een moestuin voor groentes, waar we onder andere courgettes, maïs, tomaten, wortels, paprika’s en groene bladgroenten verbouwen. Ook hebben we verschillende fruitbomen. Wat we niet zelf verbouwen koop ik wekelijks op de lokale markt in het dorp. We hebben geiten en kippen voor melk en eieren en soms voor het vlees. Ik ben van plan om ook mijn eigen yoghurt en kaas te gaan maken. We hebben geen stroom, maar zonnepanelen.

Om toch wat inkomen te genereren doe ik online transcriptiewerk. We hebben niet veel inkomen, maar het is goed voor nu om rond te kunnen komen en te sparen om eens per jaar voor een aantal weken naar Nederland te kunnen gaan. In die weken dat ik in Nederland ben doe ik verschillende activiteiten en spreekbeurten om sponsorgeld binnen te halen. Ook is de stichting gekoppeld aan een Nederlandse travel agency. Wanneer zij ons project bezoeken, vertel ik de toeristen over het werk wat wij doen. Hopelijk kunnen uit dit soort tripjes weer nieuwe sponsors voortkomen.”

Uithangbord

“Ik woon hier, ik leef hier en dit is wat ik terug kan doen voor de community. Nu andere ouders zien dat kinderen naar school gaan, zie je dat steeds meer ouders hier interesse voor krijgen. We kunnen helaas niet alle kinderen helpen, dat is financieel niet haalbaar. We houden daarom voor nu een kind per gezin aan. De kinderen die nu gaan zijn een soort ‘uithangbord’ voor andere ouders. Wanneer hun schooltraject in de toekomst succesvol blijkt, dan zullen er hopelijk steeds meer ouders bereid zijn hun kinderen naar school te sturen.”

Het meisje Nemburis

“Zelf vind ik het verhaal van Nemburis altijd een heel mooi voorbeeld. Haar moeder werkt als kookmoeder op onze school en onderhoudt zo haar gezin. Begin 2020 overleed haar vader. Na de begrafenis van haar vader moest Nemburis van haar opa bij hen blijven om haar oma te helpen. Ik ging zelf na de begrafenis naar huis en had er geen goed gevoel bij. Dat bleek niet voor niks. Nemburis werd door opa naar een andere boma gebracht en ze kreeg door dat hij het plan had haar uit te huwelijken. Hij had er zelfs al een geit voor ontvangen als eerste aanbetaling. Nemburis zocht contact met haar moeder en toen ik dat hoorde hebben we het plan gemaakt haar direct op te halen.

Een dag later stond ze aan de poort van mijn huis met de boodschap dat ze graag naar school wilde. Dit wilde ze al jaren, maar dat mocht niet van haar vader. Er kwam een familie-overleg met de vader van haar moeder, haar andere opa en we kregen zijn toestemming Nemburis naar school te laten gaan. In de Maasai cultuur zijn mannen het hoofd van de familie en we vonden het belangrijk om mannelijke toestemming te krijgen. Met behulp van bijlessen van de school kon Nemburis instromen in klas 1 (groep 4) van de basisschool. Nemburis zit nu in klas 4 (groep 7)  en doet goed haar best. Als er iemand de motivatie heeft om er iets van te maken, is zij het wel! Ieder jaar in januari denk ik weer even terug aan dat moment. Ik ben dan opnieuw blij dat Nemburis iedere dag met veel plezier naar school gaat en niet al jaren getrouwd is. Er zijn in de buurt genoeg meisjes van haar leeftijd die helaas al wel zo jong getrouwd zijn.”

Over de Stichting Nanginyi

Wil je meer lezen over het werk van Stichting Nanginyi of wil je (eenmalig) een donatie doen, kijk dan zeker even op hun website!

Ben jij of ken jij een vrouw met een bijzondere onderneming of stichting in het buitenland? Dan vertellen wij graag jouw verhaal! Bedrijven van wereldwijven voldoen in ieder geval aan één of meer van de volgende voorwaarden: je bent maatschappelijk betrokken, opereert vanuit een ander land dan Nederland (of werkt vanuit Nederland maar met een duidelijke connectie met het buitenland) en/of je onderneming heeft vrouwelijke oprichters. Interesse? Stuur ons dan een e-mailtje naar redactie@dewereldwijven.com.