Expat bubbel(s) – It’s always sherry o’clock somewhere!

De expat bubbel. Of moet ik zeggen ‘expat bubbels’? Er wordt veel over gesproken en gegrapt, maar wat is dat eigenlijk nu echt? Ik heb het toch ook maar even opgezocht en kwam verschillende leuke omschrijvingen tegen. Deze vond ik het meest treffende:

“Eenvoudig gezegd is een expat-bubbel de plaats waar mensen terechtkomen als ze naar een vreemd land verhuizen zonder enige moeite te doen om zich in de cultuur van hun gastland onder te dompelen. De zogenaamde bubbel heeft verschillende gradaties. Bijvoorbeeld de expat die alleen met andere expats omgaat, alleen winkelt in supermarkten die het eten van hun thuisland in het assortiment hebben, niet investeert in het leren van de taal van het gastland, etc.”

Tijd om mijn eigen expat bubbel(s) eens onder de loep te nemen.

Expat bubbel(s): tijd voor sherry!

Vanaf de buitenkant werd ik in het begin van ons expatbestaan regelmatig vanuit die bubbel-visie aangesproken. Opvallend genoeg door mensen uit Nederland die nooit in het buitenland hebben gewoond. Mijn standaard antwoord op vragen als “Wat doe je daar dan als expat vrouw (of nog erger: als vrouw van?)’’ was altijd: “Ik zit om 16.00 uur aan de sherry.” En ach, geef mensen eens ongelijk.

Van de landen waar we tot nu toe hebben gewoond, zien mensen foto’s voorbij komen van palmstranden, mooi weer en de vele sociale gelegenheden. We hebben in veel tropische landen gewoond. Als de aanname er al niet is, dan creëer je die zelf eigenlijk al snel op social media:. Conclusie: wonen in het buitenland is gelijk aan eeuwig vakantie hebben.

Natuurlijk heb ik mensen zien leven en bewegen in de expat-bubbel. De Antillen zijn daar trouwens een grappig voorbeeld van. Daar leven enkele Nederlanders in zo’n bubbel, ook mensen die geen expat zijn. Maar, zoals alles in dit leven is dat een keuze die je al dan niet bewust maakt. Iedereen doet waar zij of hij zich goed bij voelt. Zelf heb ik naast de sociale expat verplichtingen, die nu eenmaal soms bij het werk van mijn man hoorden, vooral mijn sociale groep buiten die bubbel opgebouwd. 

Graantje meepikken

Begrijp me niet verkeerd: expatgroepen zijn vaak erg leuk en divers. Je leert heel veel verschillende mensen kennen. Toch vind ik de bonus van het in een ander land wonen, de kans om andere culturen te ontmoeten, de taal te leren en om ook daar je sociale weg te vinden. Ik ben ook een ondernemer en mijn bedrijf ‘reist’ met mij mee. Waarheen ik ook ga. Ik zou overigens (nog) niet zonder mijn werk kunnen in het buitenland. Het extraatje is dat ik als eigen baas mijn uren zelf in kan delen. Dus naast het land ontdekken op mijn manier, kan ik ook sociaal een graantje meepikken van het ‘luxere expatleven.’

Een uitzending voor werk via een bedrijf is natuurlijk prettig en niet te vergelijken met het emigreren op de bonnefooi. Wie vertrekt met een contract op zak heeft een vast inkomen en meestal, afhankelijk van het bedrijf, bepaalde toeslagen of vergoedingen voor het wonen in het buitenland. Dat je hierdoor stressvrij bent is een fabel want emigreren betekent veel regelen, maar zekerheid van een contract geeft absoluut… zekerheid!

Proost op onze Hollandse nuchterheid!

Gedurende die buitenland-jaren, kan ik zeggen dat wij gelukkig weinig zorgen hadden in de praktische zin: inkomen, huisvesting en scholing. Want jazeker, een mens kan heel goed wennen aan de luxe voordelen van expat zijn 😉 Ik ben me daar altijd heel bewust van geweest, en met name ook van de tijdelijkheid. van dat luxe leven. Trots ben ik ook dat mijn kinderen hun Nederlandse nuchterheid op dit punt hebben kunnen bewaren.

Maar, nu nog even terug naar dat glaasje sherry. Mijn werkweek in de Dominicaanse Republiek eindigde vaak in de zon in de tuin met een heerlijke… cava. En, dit geef ik graag toe, daar heb ik de laatste drie jaar schaamteloos van genoten.