Return to Self: de transformatie begint

De komende weken neemt Myrte je mee in haar bijzondere verhaal, waarover ze ook een boek schrijft, Return to Self. Hoe één telefoontje je leven compleet overhoop kan halen en alles in een nieuw perspectief plaatst. In een serie columns schrijft ze eerlijk over verlies, verdriet, groei, zelfontwikkeling, ontdekkingstochten en uiteindelijk over terugkeren naar wie ze écht is. Haar verhaal heeft raakvlakken met het verhaal van ons allemaal: een leven creëren zoals jij dat wilt.

Wat eraan vooraf ging: op 21 november 2017 wordt Myrte wakker en verneemt ze dat haar meervoudig gehandicapte zusje met een hersenstam infarct in het ziekenhuis ligt. Als ze overlijdt valt Myrte in een diep gat. Ze krabbelt op en verwelkomt twee jaar later een getraumatiseerde tienermeid in huis. Er breekt, zowel figuurlijk als letterlijk, een tijd van verrijking met haar puberende huisgenoot aan. Wat later raakt Myrte zwanger, een bijzonder moment. Tot alle bodem bruusk onder haar voeten wordt weggeslagen…

Advies uit spirituele hoek

Na deze emotioneel pijnlijke tijd, het is april 2020, besloot ik bij mezelf naar binnen te gaan. Elke dag keek ik in de spiegel en stelde mijzelf de vraag: wat is de legacy die ik wil achterlaten? Ik kreeg uiteindelijk hulp uit twee verschillende hoeken: de spirituele en de business kant. 

Laat ik met de spirituele kant beginnen. De drang om te begrijpen wie ik was en waaróm, werd steeds groter en ik werd steeds nieuwsgieriger naar mezelf. Mediteren had mij al heel veel inzichten gebracht over mij als persoon en wat ik het liefst deed vanuit professioneel oogpunt: mensen terugbrengen naar hun kern en hen vanuit die kern professioneel verder te laten groeien. 

Eind april 2020 had ik mijn eerste online sessie met paranormaal medium èn psycholoog Rachelle. Zij begeleidt mensen vanuit haar gave als paranormaal medium en achtergrond als psycholoog. Voor onze eerste sessie deed ik een meditatie om de channeling te stimuleren en schreef ik, zonder erover na te denken, de volgende steekwoorden op: “Mallorca?? Met de motor naar Barcelona rijden. Werken in een klooster. Vrijwilligerswerk met kinderen (bij voorkeur in Afrika) en Purpose Development.”

Een heldere boodschap

Zonder dat Rachelle dit lijstje gezien had, zei ze, “wow, jij hebt echt een hele grote missie in het leven. Groter dan jezelf. Je ziel wil in Spanje zijn en geeft aan dat je je hier het meest thuis voelt. Je hebt gewerkt met kinderen in een weeshuis en er was veel vertrouwen en liefde van en voor deze kinderen. Ze voelden zich veilig bij jou.”

“Jouw missie in het leven is om mensen, met name ondernemers, terug te brengen naar hun authentieke zelf”, vervolgde Rachelle. ” Je gaat ze vanuit die plek, een nieuwe manier van ondernemen leren (wat ik dus sociaal ondernemerschap noem). Dit alles ga je doen vanuit Spanje en op een geheel authentieke en creatieve manier zoals het beste bij jou past.”

De sessie overdonderde mij compleet. In mijn boek Return to Self ga ik hier uitgebreider op in, maar holy shit… wat was hier nu zojuist gebeurd? Eén ding was duidelijk: door de sessie, voelde ik me enorm gezien en gehoord en kreeg ik de bevestiging om meer op mijn intuïtie te gaan varen. Ik had zo lang mijn hoofd gevolgd in plaats van mijn hart dat dit begon te wringen op een manier die niet meer te controleren was. 

Londen is calling

De woorden “ik zie dat je naar Spanje gaat verhuizen en ik zie niet een ander land daartussen”, galmden nog een tijd na. En toch, vertrok ik een aantal maanden later naar Londen. In de zomer volgde ik een heel interessante training en was ik omringd door ondernemers. Een enorm stimulerende omgeving, waardoor ik spontaan besloot het vervolg in Londen te gaan doen: een diepgaand mentorship programma.

Ik zegde van de ene op de ander dag mijn huurhuis in Nederland op en verkocht alles wat ik had, behalve mijn motor. Ik nam de veerboot en had mijn Volkswagen Polo volgeladen met de enige bezittingen die ik nog had. Het was precies tussen twee lockdowns in en qua timing kon het allemaal precies. Ik was helemaal klaar om mijn reis van zelfontdekking en zelfrealisatie voort te zetten. In een nieuw land, met nieuwe kansen en… een nieuwe ik? 

De eerste weken heb ik in een Boeddhistisch centrum gewoond in hartje London. Een plek met een prachtige tuin en fijne energie, waar ik echt even tot rust kon komen. Ik verhuisde daarna naar een appartement iets buiten het centrum en huurde een kantoor. Voor ik het wist, was ik weer in mijn eigen valkuil gestapt. Ik zat weer in eenzelfde systeem, alleen het land was anders.

Vallen in de dezelfde valkuil?

Het duurde een half jaar voordat ik dit doorhad en in zag dat ik niks anders deed dan hiervoor. Enig verschil was dat ik in een ander land woonde en werkte met nog meer zakelijke to do’s. En dat was doen waar ik goed in ben: de ontwikkeling van nieuwe ideeën, concepten en strategieën voor bedrijven. Het was slechts een kwestie van weken voordat ik het hele strategische plan klaar had voor een prachtig wereldwijd bedrijf. Daarnaast rolde ik ook nog mijn eigen consultancy business verder uit. 

Maandenlang werkte ik keihard aan beide projecten en hoewel ik diep van binnen voelde dat iets niet klopte, ging ik door. Omdat ik bang was om te falen, bang om mensen teleur te stellen. Veel mensen in mijn omgeving dachten dat ik rusteloos was, maar in feite was ik nieuwsgierig en had ik nooit echt onderzocht wie ik nu zelf was. Daar liep ik continu op vast. Ook nu weer. In plaats vanuit het hart te manifesteren (wat ik mijn klanten leer!), forceerde ik het weer vanuit mijn hoofd. 

Tot dit ene gesprek met een (voormalige) advocaat, voorzitter van de Britse Kamer van Koophandel en iemand die Nederlandse ondernemers helpt zich in het VK te vestigen. We spraken over de juridische structuur en, al dan niet gedeeltelijk charitatief, zakendoen in het VK. Maar bovenal stelde hij me zeer goede persoonlijke vragen.

Mijn ‘ik’ eindelijk in beeld

Eindelijk zag ik het allemaal ook op professioneel vlak haarscherp. Al die tijd zag ik alles en iedereen, behalve mijzelf. Ik, die zoveel voor anderen ontwikkelde, van een globale visie maar met lokale aanpak en strategieën die op alle niveaus passen, ontbrak zelf in dit business-concept. Ik realiseerde me dat ik niet van het idee hield om degene te zijn die dit alles uitvoert.

Ik ben als een kunstenaar: heel goed in het maken van mooie kunstwerken en anderen te inspireren en te helpen om nog beter werk te maken. Maar als het klaar is, is het klaar. Dan moet iemand anders het overnemen om de implementatie, de verkoop of het onderhoud te doen. Dat allemaal, ben ik namelijk niet. En dat is prima, want ik ben gewoon wie ik ben.

Maar goed. Ik zat nu wel in Londen. Vast in twee zaken en helemaal alleen, zonder iemand om mij te ondersteunen op het niveau dat ik nodig had. En belangrijker, mijn levenswaarden werden nog steeds niet ontmoet én ik was nog steeds moe! Oeps. Ik was gewoon in een ander systeem gerold en dwong mijzelf om iets te creëren dat niet uit het hart kwam, maar weer uit het hoofd.

Kracht van de kleine dingen

Maar één ding wist ik nu wel: ik wil geen groot wereldwijd bedrijf leiden. Wat ik wel wil? Mensen helpen die deze ambitie wel hebben en een sterke drive voor impact bezitten – net als ik -, alleen die dat naar de next level willen brengen. Ik adviseer van kleine ondernemingen tot social leaders die wereldwijd impact creëren. Door zelf ‘klein’ t blijven en vooral dicht bij mijzelf te blijven, kan ik juist deze grote dingen voor een ander doen.

Geen wonder dat ik moe was! Al die jaren, had niet geluisterd naar mijn ziel. Die wilde in Spanje zijn, weet je nog? Die ziel, die eerst heling en rust nodig had om alle gebeurtenissen uit mijn leven tot dan toe (zie ook blog 1, blog 2 en blog 3). Pas daarná mocht ik weer aan mijn bedrijf gaan denken. 

Volgende week: heling van mijn ziel

Het inzicht dat ik weer in dezelfde valkuil was gestapt als eerder (alleen focus op werk), zorgde ervoor dat ik ZO zat van was. Ik moest eerst zelf helen om vervolgens anderen weer te kunnen helpen. Het was tijd voor mijn Return to Self, naar rust en stilte waar ik zoveel behoefte aan had. Ik moest naar Spanje. Ik liet Londen achter mij en begon mijn reis door Spanje, eerst langs alle eilanden en toen met mijn motor door het vaste land naar Mallorca.

Heb je de voorgaande blogs van Return to Self gemist? Lees ze hier: blog 1, mijn zusje en blog 2, mijn pleegdochter en blog 3, mijn moederschap.

Meer over Return to Self

Myrte: “Al ver voor het jaar 2020 was ik verdwaald. Maar het punt is, ik wist niet dat ik verdwaald was. Ik wist niet dat ik mijn hele leven een masker opzette en ik nam gewoon genoegen met wat het leven me gaf. Nooit beseffende dat dat alleen maar kruimels waren. Nooit beseffende dat ik er ook voor zou kunnen kiezen om daar géén genoegen mee te nemen. Ik was mijzelf niet en verdwaald in het labyrint van mijn eigen ziel en mijn eigen dagelijkse leven.”

“Tot mijn zusje plotseling overleed op 21-jarige leeftijd in 2017. Ze was een meervoudig gehandicapt meisje dat niet kon lopen, praten of voor zichzelf zorgen. Mijn ouders hebben altijd voor haar gezorgd met alle liefde en aandacht die ze nodig had en verdiende. Ze was zeker het licht in onze familie, maar ik werd ook geconfronteerd met een onverwachte nieuwe visie op haar aanwezigheid. Dit was de start van een intensieve ontdekkingstocht terug naar mijzelf.”

Begin maart dit jaar komt mijn boek uit, Return to Self. Deze lanceer ik – eerst online – terwijl ik voor het eerst op het grote podium staat, in Parijs, om te spreken over vrouwelijk leiderschap en hoe je een succesvol bedrijf kunt bouwen zonder je echte zelf, op te offeren. “Over een leven creëren zoals ik dat écht wil. Een bedrijf runnen op de manier die mijn missie en filosofie maximaal ondersteunt. Wonen op plekken waar ik maximaal tot bloei kom. En bovenal: een reis naar blij zijn met, en trots zijn op mezelf.” Spannend! Volg je mij?